Η επιθυμία ένταξης στην ΕΕ είναι μια εύθραυστη επιλογή για τη Μολδαβία, όπως έδειξε το δημοψήφισμα της περασμένης Κυριακής. Το ερώτημα ήταν αν θα ενσωματωθεί στο Σύνταγμα η επιθυμία αυτή. Και το αποτέλεσμα (50,46% υπέρ) δείχνει ότι η Μόσχα μπορεί να στηριχθεί όχι μόνο στους οπαδούς της απόσχισης και της ανεξαρτησίας, αλλά και σε εσωτερικές δυνάμεις της Μολδαβίας.
Στην εκστρατεία κατά της φιλοευρωπαϊκής πολιτικής της προέδρου Μάγια Σάντου, τον πιο ενεργό ρόλο έπαιξε η Γκαγκαουζία, ενώ η Υπερδνειστερία ήταν πιο αδρανής. Αυτό είναι εν μέρει αποτέλεσμα του πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, που έχει περιορίσει την πρόσβαση της Μόσχας στην Υπερδνειστερία.
Στην Υπερδνειστερία ζουν κάτι λιγότερο από 500.000 κάτοικοι, μεταξύ των οποίων Μόσχα και Κίεβο έχουν μοιράσει 220.000 και 100.000 διαβατήρια αντιστοίχως. Αντίθετα με την Υπερδνειστερία, η Γκαγκαουζία έδειχνε να είναι ικανοποιημένη με το καθεστώς της αυτονομίας στους κόλπους της Μολδαβίας. Οι κάτοικοί της είναι τουρκόφωνοι χριστιανοί ορθόδοξοι και οι σχέσεις τους με τη Μόσχα έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα.
Η Γκουτσούλ έχει στενές πολιτικές και οικονομικές σχέσεις με τη Μόσχα, κάτι που αποτυπώνεται στο γεγονός ότι τα αγροτικά προϊόντα της περιοχής τυγχάνουν θετικής υποδοχής στις ρωσικές αγορές. Στην εκστρατεία της κατά του δημοψηφίσματος, η Γκουτσούλ χρησιμοποίησε την εικόνα του Πούτιν και καλλιεργεί επίσης σχέσεις με την Τουρκία.
Όλα δείχνουν ότι η κρίσιμη στιγμή για το μέλλον της Μολδαβίας θα είναι οι βουλευτικές εκλογές του 2025, όπου θα συγκρουστούν ανοιχτά οι φιλοευρωπαίοι και οι φιλορώσοι. Ο κίνδυνος της ουκρανοποίησης έχει χρησιμοποιηθεί και από την κυβέρνηση της Γεωργίας για να πείσει τον πληθυσμό να παραμείνει στη ρωσική σφαίρα επιρροής.
