Αναλύουμε την αλαζονεία της εξουσίας και την κοινωνική αντίδραση στη κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η αλαζονεία συχνά αποδεικνύεται ως η πιο καταστροφική παρενέργεια της εξουσίας, εξελισσόμενη σε αυτοάνοσο νόσημα που ενδέχεται να την εξουδετερώσει. Όπως προειδοποιεί ο Αισχύλος στους Πέρσες, η υπεροψία γεννά τον θυμό, προκαλώντας συμφορές. Πρόκειται για μια κρίσιμη στιγμή για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, καθώς οι κοινωνικές αντιδράσεις φανερώνουν την απώλεια της νομιμοποίησής της.
Στη σημερινή της Νέμεση, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει την παλλαϊκή καταδίκη της. Τα συλλαλητήρια που οργανώνονται αποτελούν την πιο καθαρή ένδειξη της δυσαρέσκειας του κόσμου και της ανάγκης για απονομή δικαιοσύνης. Η επιλογή της κυβέρνησης να καταστείλει διαμαρτυρίες με βία και δακρυγόνα, κατά τη διάρκεια μιας πανεθνικής ημέρας πένθους, είναι μια πράξη ύβρεως που θα επιφέρει σοβαρές συνέπειες.
Ο αρμόδιος υπουργός Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. επέλεξαν να εναντιωθούν στην κοινωνία, πιστεύοντας ότι η στρατηγική της έντασης θα αποσπάσει την προσοχή από τις πραγματικές απαιτήσεις του λαού. Αλλά οι παλινωδίες της κυβέρνησης είναι προφανείς και, αντί να αγκαλιάσει την κοινωνική απαίτηση για διαφάνεια και απονομή δικαιοσύνης, αυτή έχει επενδύσει στην καταστολή.
Αυτή η πολιτική στέρησε τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της για τις κρίσιμες ανεπάρκειες που οδήγησαν σε τραγωδίες. Αντίθετα, επικαλείται «ανθρώπινα λάθη» και αδυναμίες του κράτους, χωρίς ποτέ να αναγνωρίσει την ευθύνη της. Αυτή η αδυναμία αυτοκριτικής αποδεικνύει την αποσύνδεση της κυβέρνησης από την πραγματικότητα και τις ανάγκες του λαού. Η Νέμεση έρχεται και δεν θα μπορέσουν να την αποφύγουν, καθώς οι πολίτες συνεχίζουν να ζητούν αλήθεια και δικαιοσύνη.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
