Ανάλυση της πολιτικής ανάγκης και του λαϊκού αισθήματος στην Ελλάδα το 2015. Σύμφωνα με ένα επικρατές αφήγημα, η ελληνική κοινωνία υπήρξε θύμα παραφροσύνης το 2015, χωρίς να αναγνωρίζει τη συνυπευθυνότητά της στην κρίση χρέους που την έπληξε. Ο κόσμος δεν κατάλαβε ότι η κρίση δεν προήλθε μόνο από εξωτερικούς παράγοντες, αλλά και από εσωτερικές πολιτικές αποφάσεις. Αντίθετα, η κοινωνία προτίμησε να ενστερνιστεί έναν ανεύθυνο λαϊκισμό, συμμετέχοντας σε μεγάλες κινητοποιήσεις και υποστηρίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας την επιθυμία για αλλαγή.
Αυτή η συλλογική στάση οδήγησε σε μια κρίσιμη καμπή, με συνέπειες όπως η επιβάρυνση της οικονομίας και η απώλεια ευκαιριών. Η αποτυχία των μνημονίων δεν οφείλεται μόνο στην εφαρμογή τους, αλλά και στην έλλειψη υποστήριξης από την Ευρώπη κατά τη διάρκεια κρίσιμων αποφάσεων. Η ελληνική κοινωνία, με τη στήριξη της Αριστεράς, ήθελε να δοκιμάσει μια ρήξη με τη λιτότητα και να αντιδράσει σε μια κατάσταση που φάνταζε αδιέξοδη.
Παρ’ όλα αυτά, οι επιλογές που έγιναν το 2015 δεν θα έπρεπε να αποκαλούνται παραφροσύνη, αλλά αντίθετα, ήταν μια ώριμη επιλογή της κοινωνίας να αναζητήσει αλλαγές εν μέσω μίας κρίσιμης περιόδου για τη χώρα. Ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν απόλυτα έτοιμοι για τις προκλήσεις, γεγονός που αναγνωρίζουν και οι ίδιοι. Σημαντική είναι η αναγνώριση ότι η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία ήταν ένα δημοκρατικό δικαίωμα, με καθοριστικές συνέπειες για το μέλλον της χώρας.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
