Η απελευθέρωση της μεταρρυθμιστικής Αριστεράς από την επιτροπεία του Ζαν-Λικ Μελανσόν αποτελεί το μεγάλο πολιτικό γεγονός της αρχής του χρόνου στη Γαλλία.
Αντί να ρίξουν τους τόνους μετά την απόφαση του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PS) να μην ψηφίσει την πρόταση μομφής που κατέθεσαν οι Ανυπότακτοι, οι κομμουνιστές και οι οικολόγοι, πολλοί εκπρόσωποι του σοσιαλδημοκρατικού στρατοπέδου έριξαν το Σαββατοκύριακο λάδι στη φωτιά. «Ο Ζαν-Λικ Μελανσόν πρέπει να μάθει να επιχειρηματολογεί αντί να απειλεί», δήλωσε ο πρώτος γραμματέας του PS Ολιβιέ Φορ. Ο πρώην πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ τόνισε ότι «τίποτα δεν μπορεί πλέον να γίνει χωρίς τους Σοσιαλιστές, ούτε παρά τη θέλησή τους. Κρατούν το κλειδί μέχρι το 2027». Ο ευρωβουλευτής Ραφαέλ Γκλικσμάν δήλωσε ότι ήλθε η ώρα να οικοδομηθεί μια πολιτική πρόταση χωρίς τους Ανυπότακτους και τον Μελανσόν.
Ο Ολιβιέ Φορ και ο υπουργός Οικονομίας Ερίκ Λομπάρ είναι φίλοι, ενώ η μεταρρυθμιστική Αριστερά μπορεί να κρατά στα χέρια της τη ζωή της κυβέρνησης, βασανίζεται όμως από εσωτερικές εντάσεις.
Ενώ ο Φορ εξακολουθεί να ελπίζει σε μια κοινή υποψηφιότητα της Αριστεράς για τις επόμενες προεδρικές εκλογές, ο Ολάντ και ο Γκλικσμάν θεωρούν αναπόφευκτη τη ρήξη με τον Μελανσόν και δίνουν έμφαση στη μάχη του Κέντρου. Ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι μόνο αυτός μπορεί να νικήσει τη Λεπέν, βλέπει την εικόνα του να επιδεινώνεται καθώς η Ανυπότακτη Γαλλία θεωρείται πλέον από τους ψηφοφόρους πιο επικίνδυνη από τον Εθνικό Συναγερμό.
Το πρόβλημα είναι σοβαρό, καθώς όλοι οι πολιτικοί παράγοντες, με εξαίρεση τον Εθνικό Συναγερμό, δείχνουν αδύναμοι, και η χώρα βρίσκεται υπό την πίεση της Ακροδεξιάς.
Οι πολιτικές εξελίξεις απαιτούν έναν στρατηγικό σχεδιασμό από τη μεταρρυθμιστική Αριστερά, προκειμένου να επαναπατρίσουν τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους που απομακρύνθηκαν τα προηγούμενα χρόνια.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
