Η Πολύπλοκη Σχέση της Κοινωνίας με τον Πόλεμο

Η Πολύπλοκη Σχέση της Κοινωνίας με τον Πόλεμο

Η ροή της ενημέρωσης και η ενασχόληση με στρατιωτικά θέματα επηρεάζουν την ελληνική κοινωνία διαχρονικά. Υπήρξε η εποχή της έκρηξης του Τύπου. Τα περίπτερα και τα ψιλικατζίδικα γέμισαν τόνους δεμένου ιλουστρασιόν χαρτιού που γέμιζε τις τσάντες των καπνιστών δίπλα στα πακέτα και των γονέων που προσπαθούσαν να εξευμενίσουν τη μήνη των παιδιών τους με παγωτά και πλαστικά παιχνίδια. Η αφθονία αυτή έδειξε ότι τα έντυπα μπορούσαν να προσφέρουν τα πάντα ως εμπορεύματα και να εντοπίσουν το κοινό τους.

Μετά ήρθε η κρίση του Τύπου και της χώρας, και τα σχετικά σταντ των περιπτέρων σταδιακά άδειασαν. Μόνο μία κατηγορία εντύπου συνέχισε να δείχνει μια σχετική ανθεκτικότητα μέχρι σήμερα: τα περιοδικά που καταπιάνονταν με στρατιωτικά θέματα και τον πόλεμο. Τα περιοδικά αυτά ήταν γεμάτα με τεχνικά χαρακτηριστικά οπλικών συστημάτων και θεωρίες για μελλοντικές πολεμικές συγκρούσεις που ποτέ δεν συνέβησαν.

Όταν η ενημέρωση μεταφέρθηκε από το χαρτί στο διαδίκτυο, η ροή τους δεν απλώς διατηρήθηκε, αλλά και επαυξήθηκε. Σταθερά η πρώτη δεκάδα των δημοφιλέστερων ενημερωτικών σάιτ στην Ελλάδα περιλαμβάνει τουλάχιστον ένα αφιερωμένο σε εθνικά και στρατιωτικά θέματα, συνήθως περισσότερα. Όλα αυτά ικανοποιούσαν τον εθνικισμό χαμηλής έντασης που διατρέχει την ελληνική κοινωνία, παράγοντας φαντασίες υπεραναπλήρωσης ενός δυνατού έθνους που θα λάμψει ως ισχυρός παίκτης.

Όμως, οι ισορροπίες σταδιακά άλλαξαν την τελευταία δεκαετία, καθώς η pax americana κλονίστηκε. Ένα αίμα που έμοιαζε διαφορετικό έγινε οικείο με την Ουκρανία, και ο κόσμος άρχισε να μυρίζει μπαρούτι. Ήδη από τον πόλεμο στην Ουκρανία, οι εγχώριοι δημοσιολογούντες του πολέμου έγιναν κήρυκες της ειρήνης με ζήλο που εντυπωσιάζει, αποκαλύπτοντας τη μία μεταξύ τους σχιζοειδή ρητορική.

Είναι ενδεικτικές οι συνθήκες που οδηγούν σε μια νέα συνείδηση, απαλλαγμένη από την ελαφρότητα του παρελθόντος. Οι σκανδιναβικές χώρες διανέμουν φυλλάδια πολεμικής προετοιμασίας, και οι πολιτικοί της Γερμανίας βρίσκονται σε αμφιθυμία μπροστά στις ιστορικές προκλήσεις.

Τέλος, μένει να εξετάσουμε αν η περιρρέουσα ανεπάρκεια και η φιλοδοξία μετατρέπουν τον κόσμο σε ένα περιβάλλον ανέτοιμο για τις προκλήσεις που έρχονται.

Loading

Play