Η ιστορία του Κέλιαν Μποκάσα αναδεικνύει τις επιπτώσεις της βίας στους νέους και την ανάγκη για κοινωνική ευαισθητοποίηση. Μέσα στο γεωπολιτικό χάος της διεθνούς επικαιρότητας, η είδηση της δολοφονίας του Κέλιαν Μποκάσα, ενός 14χρονου, πέρασε σχεδόν απαρατήρητη. Το συμβάν έλαβε χώρα στις 7 Ιανουαρίου, μέσα σε λεωφορείο στη συνοικία Γούλγουιτς, στο νοτιοανατολικό Λονδίνο, με θύματα τους παρόντες επιβάτες που βρέθηκαν μπροστά σε αυτήν την απεχθή σκηνή. Μια εβδομάδα αργότερα, η Μητροπολιτική Αστυνομία ανακοίνωσε τη σύλληψη τριών υπόπτων, συμπεριλαμβανομένων δύο εφήβων και μιας 44χρονης. Ο δήμαρχος Λονδίνου, Σερ Σαντίκ Καν, καταδίκασε τη βία, αλλά η κατάσταση παραμένει σοβαρή, καθώς το 2024 δέκα έφηβοι δολοφονήθηκαν με μαχαίρι στην πόλη.
Αυτό που καθιστά την υπόθεση του Κέλιαν ακόμη πιο ανατριχιαστική είναι η δήλωση της μητέρας του ότι δεν εκπλήχθηκε από το περιστατικό. Φοβόταν ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν η αστυνομία για να της ανακοινώσει τα κακά νέα, όχι επειδή ο Κέλιαν ήταν ένα «καλό παιδί», αλλά λόγω της διαρκούς εμπλοκής του με συμμορίες από μικρή ηλικία. Η ίδια αναφέρει ότι είχε ζητήσει βοήθεια για να κρατήσει τον γιο της μακριά από τον κόσμο των συμμοριών, χωρίς καμία υποστήριξη από τις αρχές.
Η φιλανθρωπική οργάνωση Project Lifeline υπογραμμίζει ότι η ζωή του Κέλιαν θα μπορούσε να είχε σωθεί εάν είχε γίνει προσπάθεια απομάκρυνσής του από τις επικίνδυνες συνθήκες στη γειτονιά του. Η τραγωδία του Κέλιαν αναδεικνύει την επείγουσα ανάγκη για κοινωνική και πολιτική ευαισθητοποίηση σχετικά με τους ευάλωτους νέους και τη βιαιότητα που τους περιβάλλει. Πρέπει να δοθούν λύσεις, όχι μόνο στην περιοχή Γούλγουιτς, αλλά σε όλες τις υποβαθμισμένες περιοχές, με στόχο την πρόληψη και τη στήριξη των νέων.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
