Μέσα στα πολλά και σοβαρά προβλήματα, που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, λίγη συζήτηση γίνεται για τα ζητήματα της άμυνας και της ασφάλειας της χώρας. Η ακρίβεια, το αγροτικό ζήτημα και μια σειρά άλλα προβλήματα μονοπωλούν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης και αποτελούν το κύριο αντικείμενο του δημοσίου διαλόγου.
*Του Κωνσταντίνου Π. Γκιουλέκα, Βουλευτή Θεσσαλονίκης, π. Υπουργού, π. Προέδρου Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Eξωτερικών Yποθέσεων της Βουλής
Πράγματι, όλα αυτά ταλαιπωρούν και πιέζουν ασφυκτικά τους Έλληνες. Για αυτόν τον λόγο ο πολιτικός διάλογος στρέφεται, σχεδόν αποκλειστικά, γύρω από αυτά καθώς και γύρω από τις νομοθετικές πρωτοβουλίες που παίρνει η Κυβέρνηση, όπως τα ζητήματα της επιστολικής ψήφου, των μη κρατικών μη κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων, του γάμου των ομοφύλων.
Πέρα, όμως, και πάνω από όλα αυτά, η προσοχή μας πρέπει να στρέφεται διαρκώς στον τρόπο, με τον οποίον η Ελλάδα θα διασφαλίζει συνεχώς την ειρήνη, θα εξασφαλίζει την εθνική κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματά της απέναντι σε κάθε κίνδυνο. Και αυτός ο κίνδυνος είναι ορατός: προέρχεται από την συνεχώς αυξανόμενη στρατιωτική ισχύ της Τουρκίας, η οποία δαπανά ιλιγγιώδη ποσά για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, που, οι περισσότεροι δεν εξυπηρετούν την άμυνά της αλλά αποτελούν δυνητικά μια αυξανόμενη απειλή. Προσφέρουν στην Τουρκία ένα στρατηγικό πλεονέκτημα να εκδηλώσει στο μέλλον μια επιθετική ενέργεια.
Η τουρκική πολιτική ηγεσία εκπέμπει διαρκώς μηνύματα επιθετικά προς κάθε κατεύθυνση και, φυσικά, προς την Ελλάδα. Το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», οι παράλογες, ανεδαφικές και χωρίς κανένα νομικό έρεισμα αξιώσεις της για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, η αμφισβήτηση των θαλασσίων ζωνών στο Αρχιπέλαγος και, ακόμη, η αμφισβήτηση της κυριαρχίας, όχι μόνο βραχονησίδων αλλά και κατοικημένων ελληνικών νησιών βρίσκονται πάντα στο επίκεντρο της ρητορικής της Άγκυρας. Στην Κύπρο συμπληρώνεται μισός αιώνας από την εισβολή του Αττίλα και την συνεχιζόμενη παράνομη κατοχή, από τις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις, περίπου του 40% της νήσου. Οι παραβιάσεις στα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι συνεχείς.
Παράλληλα, δυο πόλεμοι μαίνονται στην ευρύτερη περιοχή μας. Στην Ουκρανία η Ρωσία συνεχίζει την εισβολή της, με εκατόμβες νεκρών και στην Μέση Ανατολή, στην Γάζα και τις άλλες περιοχές, το αίμα ρέει άφθονο. Αυτές οι δυο εστίες πολεμικής αναταραχής βρίσκονται πολύ κοντά στην Ελλάδα.
Μια ακόμη, διαφορετικού τύπου «απειλή», είναι τα εκατομμύρια των προσφύγων και των μεταναστών, ένα μεγάλο μέρος των οποίων βρίσκεται συγκεντρωμένο στις ακτές της Μικράς Ασίας. Η Τουρκία «εργαλειοποιεί» το θέμα αυτό προκειμένου να ασκεί πιέσεις τόσο προς την Ευρώπη όσο και προς την χώρα μας. Ο Φεβρουάριος και ο Μάρτιος του 2020, όταν επιχειρήθηκε η διάρρηξη των συνόρων μας από πρόσφυγες, που τους οδηγούσε στα ελληνικά σύνορα στον Έβρο η τουρκική στρατοχωροφυλακή, δεν είναι μακριά και οι μνήμες είναι νωπές. Πρόκειται για μια εν δυνάμει απειλή, για μια «βόμβα» που, ανά πάσα στιγμή, μπορεί να πυροδοτήσει η Άγκυρα. Απειλή κατά της Ευρώπης, πρωτίστως, όμως, απειλή κατά της Ελλάδος, λόγω της γειτνίασης των δυο χωρών.
Σε όλα αυτά ποια μπορεί να είναι η ελληνική απάντηση; Μια και μόνον μια: Η οχύρωση της άμυνάς μας, η διαρκής αναβάθμιση των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, η εξασφάλιση με κάθε τρόπο της κυριαρχίας και των δικαιωμάτων μας. Η Ελλάδα αιμορραγεί οικονομικά, δαπανώντας πολύτιμα κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό, προκειμένου να εξασφαλίσει την αμυντική πολιτική της. Χρήματα πολύτιμα, από το υστέρημα του ελληνικού λαού, ξοδεύονται για να αγοράζονται αεροπλάνα, πλοία, ελικόπτερα και κάθε λογής στρατιωτικό υλικό, που είναι απαραίτητο, σύμφωνα με τις εισηγήσεις της στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας, προκειμένου τα χερσαία σύνορά μας, οι θάλασσες και οι ουρανοί μας να είναι σφραγισμένα και να μπορούν να αποκρούσουν κάθε απειλή. Η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έθεσε, από την αρχή της πρώτης θητείας της, ως απόλυτη προτεραιότητα την οχύρωση της ειρήνης, την ποιοτική αναβάθμιση των Ενόπλων Δυνάμεων με εκείνα τα μέσα, που θα τις καταστήσουν αποτελεσματικό εγγυητή της ασφάλειας των Ελλήνων. Στα παλαιότερα επικίνδυνα «δόγματα », που είχαν ακουστεί από εκείνους που κρατούσαν το πηδάλιο της Ελλάδος στα χέρια τους, όπως το «ας ρισκάρουμε την άμυνά μας», το «ας χάσουμε και μερικά νησιά», το ότι η «άμυνα δεν είναι αυτοσκοπός για την Ελλάδα», η απάντηση της σημερινής Κυβέρνησης είναι ότι δεν ρισκάρουμε τίποτα που έχει σχέση με την διασφάλιση της ειρήνης μας, ότι για εμάς η άμυνα της χώρας είναι αυτοσκοπός και, πολύ περισσότερο, δεν εκχωρούμε τίποτα από την επικράτειά μας.
Δυστυχώς, είχαμε φτάσει μέχρι του σημείου η σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση να καταψηφίσει ακόμη και αυτές τις αμυντικές δαπάνες του Προϋπολογισμού για μια σειρά ετών. Ευτυχώς, στην συζήτηση του φετινού Προϋπολογισμού, άλλαξε ρότα και τακτική, υπερψηφίζοντας, τελικά, αυτές τις δαπάνες.
Είναι φυσικό, στην δημοκρατία, να υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις και απόψεις για μια σειρά από πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά ζητήματα. Είναι φυσικό, επίσης, γύρω από τέτοια θέματα να γίνεται ζωηρή συζήτηση και να φθάνει και στο επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης. Δεν είναι , όμως, καθόλου φυσικό, καθόλου αναμενόμενο, το να μην υπάρχει συμφωνία και συναίνεση στον πολιτικό κόσμο σε ό,τι αφορά στα ζητήματα της άμυνας και της ασφάλειας της Ελλάδος. Στα υπόλοιπα έχουμε την πολυτέλεια να είμαστε διηρημένοι. Στα ζητήματα, όμως, που αφορούν στην κατοχύρωση της ειρήνης μας οφείλουμε να είμαστε όλοι ενωμένοι, σαν μια γροθιά, για να μπορούμε να απευθύνουμε το μήνυμα στον ελληνικό λαό ότι η ζωή του, τα σύνορά του, το μέλλον του είναι διασφαλισμένα με τον καλύτερο τρόπο. Αυτό δεν είναι ηθικό κέλευσμα. Αποτελεί εθνική επιταγή, αποτελεί απαίτηση και, μάλιστα, αδιαπραγμάτευτη, όλων των Ελλήνων από τον πολιτικό κόσμο της χώρας. Οι καιροί είναι χαλεποί. Είναι πρόδηλο ότι, πάνω και πέρα απ’όλα, πάνω από το κομματικό, προηγείται το εθνικό συμφέρον. Και αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να το υπηρετήσουμε με τον καλύτερο τρόπο και με όλες τις δυνάμεις μας ,χωρίς καμμία έκπτωση, χωρίς καμία υποσημείωση, χωρίς καμία δικαιολογία για το αντίθετο.
Δείτε επίσης: Χ. Τριαντόπουλος | Δεν έδωσα καμία εντολή για να μπαζωθεί ο χώρος στα Τέμπη
