«Για αυτά τα μάρμαρα επολεμήσαμε…», έγραφε ο Στρατηγός Μακρυγιάννης, στον απόηχο του Αγώνα των Ελλήνων για την Ανεξαρτησία τους το 1821. Ήταν μια πραγματική Επανάσταση των υπόδουλων Ελλήνων, που, περισσότερο από φωτιά και ατσάλι, είχε ψυχή και λεβεντιά. Εκείνοι, οι Αγωνιστές του Εικοσιένα προτίμησαν να πεθάνουν παρά να συνεχίσουν να ζουν, αυτοί και τα παιδιά τους, σκλάβοι.
*Του Κωνσταντίνου Π. Γκιουλέκα, Βουλευτή Θεσσαλονίκης, π. Υπουργού, π. Προέδρου Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Eξωτερικών Yποθέσεων της Βουλής
Η Λευτεριά σε τούτο τον τόπο δεν αποκτήθηκε ανέξοδα. Χύθηκε πολύ αίμα, έγιναν τιτάνιοι αγώνες, άστραψε το σπαθί και το καριοφίλι και οι προπάπποι και οι προμάμες μας, με την θυσία τους, μας χάρισαν το πολυτιμότερο αγαθό, που μπορεί να απολαμβάνει ένας λαός, την ελευθερία του.
Ήταν οκτώ γενιές πίσω… Ήταν εκείνοι οι ωραίοι Έλληνες, που ρίχτηκαν στην φωτιά, υψώνοντας τα μπαϊράκια της φυλής και στέλνοντας το μήνυμα, από τούτη την κόγχη της Μεσογείου στην Οικουμένη, ότι οι Έλληνες προτιμούν να πεθάνουν παρά να συνεχίσουν να είναι σκλάβοι. Και το έδειξαν αυτό με την αυτοθυσία και την μεγαλοσύνη τους. Εκείνοι οι απαίδευτοι, οι ραγιάδες, με παιάνα τον Θούριο του Ρήγα, ξεχύθηκαν στην σκλαβωμένη Ελλάδα, ξέφυγαν από την ανθρώπινη, μικρή διάστασή τους, έγιναν ημίθεοι στα χρόνια της Επανάστασης και ύμνησαν, με τον πόλεμο που έστησαν, τα ιδανικά, για τα οποία αξίζει να ζει αλλά και να πεθαίνει ο άνθρωπος. Την τιμή, την αξιοπρέπεια, την ελευθερία.
Αυτά είναι τα επίκαιρα μηνύματα της εθνικής επετείου, που θα γιορτάσουμε σε λίγες ημέρες. Αλλά η 25η Μαρτίου δεν είναι απλώς μια επέτειος. Τότε ξαναζεστάθηκε η ψυχή της ράτσας, φλογίστηκε η ρωμέικη καρδιά και ήλθε το Έθνος να ξαναβρεί την υπόστασή του. Ό,τι ακολούθησε μετά, ο Αγώνας για την Μακεδονία και την Κρήτη, οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, η Μικρασία, το Σαράντα, έχουν την ρίζα τους στο Εικοσιένα. Τότε ξεκίνησαν όλα. Από τότε η Ελλάδα άρχισε να μεγαλώνει για να πάρει, τελικά, την σημερινή μορφή της, ως μια χώρα, που διεκδικεί την θέση της στα υπόλοιπα σύγχρονα κράτη. Σήμερα, η πατρίδα μας αγωνίζεται να αντεπεξέλθει στις σύγχρονες προκλήσεις και να αντιμετωπίσει κινδύνους, θωρακίζοντας την ειρήνη και την δημοκρατία της. Τότε, η Ελλάδα διεκδικούσε την θέση της στην Ιστορία.
Τους χρωστάμε την εθνική ταυτότητά μας. Τους οφείλουμε το γεγονός ότι γεννιόμαστε και ζούμε ελεύθεροι άνθρωποι. Σήμερα, ο Έλληνας είναι πολίτης της διεθνούς κοινότητας. Τότε ο Έλληνας ήταν ο σκλάβος και ο ραγιάς…
Ας μην αφήσουμε την φετινή επέτειο να κυλήσει μόνον με τους πανηγυρικούς και τις παρελάσεις. Ας προσπαθήσουμε όλοι μας να αντιληφθούμε και να νοιώσουμε καλύτερα τι σημαίνει το Εικοσιένα για τον κάθε έναν από εμάς, για τις οικογένειές μας, για την κοινωνία, την πολιτεία, την πατρίδα μας. Ας ξαναζεστάνουμε τις καρδιές μας στην φωτιά εκείνη, που πάντα θα σιγοκαίει σε τούτο τον τόπο, που πάντα θα φωτίζει σ’ένα καντήλι άσβεστο εκεί, στην καρδιά του νεοελληνικού κράτους, πλάι σε κάποιον Άγνωστο Στρατιώτη…
Δείτε επίσης: Κώστας Αγοραστός: Επίθεση με μπογιές στον πρώην Περιφερειάρχη (ΦΩΤΟ)
