Του Νίκου Καραγιαννακίδη
Ξημερώνει αύριο 25η Μαρτίου. Μία 25η Μαρτίου χωρίς Εκκλησιασμό και χωρίς παρελάσεις. Κι όμως, το φρόνημα όλων μας οφείλει να είναι υψηλότερο από ποτέ.
Περισσότερο από ποτέ τα χρόνια της μεταπολίτευσης δεν αισθανθήκαμε μεγαλύτερη ομοψυχία και εθνικά υπερήφανοι απ’ ό,τι τώρα. Μία περηφάνια που πληγώθηκε όσο ποτέ το προηγούμενο διάστημα από ένα ανιστόρητο και πολιτικά ανόητο και αχρείαστο ξεπούλημα της ιστορίας μας. Και είναι γεγονός ότι περισσότερο από ποτέ ποθούσαμε όλοι μας να τρέξουμε αύριο στις εκκλησιές και στις παρελάσεις, να χειροκροτήσουμε τους ήρωες που θα περνούσαν μπροστά μας, αστυνομία, στρατός, λιμενικό, νοσηλευτές, όλους όσοι μάχονται για εμάς σε Έβρο και Αιγαίο και νοσοκομεία τις τελευταίες ημέρες.
Κι όμως, αυτή η στέρηση ουδόλως μειώνει τον πατριωτισμό μας και ουδόλως αφανίζει την πίστη μας. Απεναντίας, τονώνει υπέροχα και τα δύο. Μας δίδει μάλιστα μία μοναδικής τάξεως ευκαιρία να σκεφτούμε για ποια ιδανικά πολέμησαν οι πρόγονοί μας. Δεν είναι άλλα παρά η πίστη και η πατρίδα μας. Υπέρ πίστεως και πατρίδος, όπως έλεγε η επαναστατική προκήρυξη του Υψηλάντη. Αυτά που τελευταία αισθανθήκαμε περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Και καλούμαστε τώρα, ο καθείς από το μετερίζι του, να αγωνιστεί πάλι για αυτά. Τι πρέπει να θυσιάσουμε; Τίποτε, αν αναλογιστεί κανείς τις θυσίες των προγόνων μας. Εκείνοι άφησαν μάνες, γυναίκες, παιδιά, περιουσίες και έσπευσαν να θυσιαστούν για την ελευθερία μας. Εμείς καλούμαστε να θυσιάσουμε απλώς κάποιες ημέρες της καθημερινότητάς μας μένοντας σπίτι. Τίποτε άλλο.
Δεν ειναι καιρός ούτε για γκρίνιες ούτε για μαγκιές ούτε για ζηλωτισμούς. Τα δύσκολα βρίσκονται μπροστά μας. Ακόμη δεν ζήσαμε τίποτε. Η ομοψυχία που δημιουργήθηκε τώρα θα πρέπει να ποτιστεί για να αποδώσει καρπούς μπροστά σε αυτά που πολύ πιθανόν να ζήσουμε, αλλιώς θα ξεραθεί.
Ο καθένας μας ας προσευχηθεί από το σπίτι του και ας αναλογιστεί από το σπίτι του. Εκεί ας βρει τον εαυτό του και ας νιώσει το είναι του. Ο Οδ. Ελύτης αναφέρει χαρακτηριστικά στο «Άξιον Εστί», «όπου και να σας βρει το κακό αδελφοί, όπου και να θολώνει ο νούς σας, μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό, και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη». Είναι προφανές ότι ο Ελύτης αναφερόταν σε αυτούς τους δύο ανθρώπους του πνεύματος, διότι όποιος διαβάσει τα έργα τους δεν θα βρει φόβο σε αυτά, αλλά μόνον ηρωισμό κι ελπίδα. Δεν θα βρει εθνικιστικές ακρότητες ούτε αριστερούς φαρισαϊκούς ανθρωπισμούς και δικαιωματισμούς, αλλά θα βρει αγνό πατριωτισμό και πίστη, στοιχεία απαραίτητα για την ομοψυχία μας και την διάλυση κάθε φόβου.
Ας μείνουμε λοιπόν σπίτι, ας προσευχηθούμε από το σπίτι και ας βάλουμε όλοι την γαλανόλευκη στα μπαλκόνια μας.
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ
ΖΗΤΩ Η ΠΑΤΡΙΔΑ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
*Ο Νίκος Καραγιαννακίδης είναι δικηγόρος και πολιτευτής της ΝΔ.
