Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας οφείλει να διαθέτει υψηλό κύρος, ευρύτερη αποδοχή και, ασφαλώς, εμπειρία, γνώση και έμπρακτο σεβασμό στους θεσμούς. Η ευρύτερη αποδοχή, ωστόσο, δεν σημαίνει αναγκαστικά κάποια πρόταση πέραν της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Του Θεόδωρου Γ. Καράογλου
Βουλευτή ΝΔ Β΄ Θεσσαλονίκης
Αντίθετα, σηματοδοτεί ένα πρόσωπο που θα εμπνέει εμπιστοσύνη στην κοινωνία, που θα συνθέτει και θα ενώνει. Γιατί ο αρχηγός του κράτους μπορεί μεν να έχει περιορισμένες εκτελεστικές αρμοδιότητες, όμως αποτελεί το σύμβολο του Έθνους. Σε σχέση, συνεπώς, με την υψηλή αποστολή του, η πολιτική αφετηρία του έχει μικρότερη σημασία.
Υπό αυτό το πρίσμα η υποψηφιότητα του Κωνσταντίνου Τασούλα για την Προεδρία της Δημοκρατίας είναι μια επιλογή ενότητας και προοπτικής για την Ελλάδα. Γι’ αυτό και ο Πρωθυπουργός κάλεσε όλα τα κόμματα της Βουλής να την αξιολογήσουν μέσα από ένα και μόνο πρίσμα: αυτό του κύρους και της εμπειρίας, της γνώσης αλλά και του χαρακτήρα, προκειμένου να αναδειχθεί σε πρώτο πολίτη.
Όσον αφορά στις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, έχω να επισημάνω πως το επιχείρημα που επικαλούνται ότι ο Πρωθυπουργός και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν πρέπει να προέρχονται από τον ίδιο πολιτικό χώρο είναι εκ του πονηρού, διότι παραβλέπουν το γεγονός ότι το Σύνταγμα έχει σαφείς προβλέψεις για το περιεχόμενο των ρόλων και επ’ αυτού δεν υπάρχει καμία αμφιβολία.
Άλλωστε είναι ένα πρόσωπο που έχει δώσει τα διαπιστευτήρια του. Βαθιά ενωτικός, με μακρά και αξιοσημείωτη πορεία, που διακρίνεται για το ήθος, την ευγένεια, την αποτελεσματικότητα, τη σεμνότητα και τη θεσμική του συνέπεια, είχε μια συναινετική εκλογή και μια εξίσου συναινετική θητεία ως Πρόεδρος της Βουλής. Αυτή αξιολογήθηκε θετικά με αποτέλεσμα την επανεκλογή του με μεγάλη πλειοψηφία ως επιδοκιμασία της εν γένει παρουσίας του. Και αυτό τα λέει όλα.
Επιπρόσθετα, το 2025 δεν είναι ίδιο με το 2019. Πόσο μάλλον με το 2015. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι έμπειρα πολιτικά πρόσωπα που εκλέγονται από τους πολίτες, όπως ο Κωνσταντίνος Τασούλας, είναι αναγκαία για έναν τέτοιο θεσμό κύρους, διότι η Κυβέρνηση “διαβάζει” και αναλύει σωστά την πραγματικότητα.
Στο πλαίσιο αυτό η πρόταση του Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, να συμφωνήσουμε στην επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα εκλέγεται για μία και μόνη εξαετή θητεία, υπηρετεί την ανάγκη ο θεσμός του ανώτατου πολιτειακού αξιώματος να μένει μακριά από κομματικές σκοπιμότητες. Είναι μια αλλαγή που αναβαθμίζει το αξίωμα και λειτουργεί καταλυτικά για ευρύτερες συναινέσεις.
Σε τελική ανάλυση προσωπικότητες που ενώνουν τους Έλληνες δεν βρίσκονται μόνο στο χώρο της Κεντροαριστεράς. Ούτε, φυσικά, καλός Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να είναι μόνο εκείνος που προέρχεται από την Κεντροαριστερά.
