Σήμερα στη Βουλή, με απλή πλειοψηφία, θα εκλεγεί ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Κι όμως, δεν υπάρχει ούτε σασπένς ούτε ανατροπές. Μια ακόμα ψηφοφορία, μια ακόμα τυπική διαδικασία.
Θυμάστε τις εποχές που η εκλογή του ΠτΔ μπορούσε να ρίξει κυβερνήσεις; Που τα κόμματα έμπαιναν σε ζυμώσεις και τα παζάρια έδιναν κι έπαιρναν; Αυτά τελείωσαν όταν το Σύνταγμα άλλαξε και η εκλογή αποσυνδέθηκε από τη διάλυση της Βουλής. Κάποτε απαιτούνταν 180 ψήφοι, τώρα αρκεί η απλή πλειοψηφία. Κάποτε έπρεπε να βρεθεί «ενωτικός» υποψήφιος, τώρα αρκεί να είναι «δικός μας».
Μας έλεγαν ότι οι διαρκείς εκλογές αποσταθεροποιούν τη δημοκρατία. Γιατί, ως γνωστόν, η «δημοκρατία» υπάρχει μόνο κάθε τέσσερα χρόνια στην κάλπη και ύστερα πρέπει να κάνει διάλειμμα. Αντίθετα, η πρακτική όπου ο εκάστοτε πρωθυπουργός επιλέγει τον ανώτατο πολιτειακό άρχοντα χωρίς ιδιαίτερη διαβούλευση, βαφτίζεται «θεσμική ωριμότητα».
Σήμερα, λοιπόν, ο Κωνσταντίνος Τασούλας θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Χωρίς πανηγυρισμούς, χωρίς συζητήσεις, χωρίς ουσιαστική σημασία. Και η χώρα θα συνεχίσει ακάθεκτη, σαν να μην έγινε τίποτα.
