«Τα χάλια παραμένουν ιδιοκτησία του κράτους μας», έγραψε ο Άδωνις Γεωργιάδης σε ανάρτησή του σπεύδοντας να υπερασπιστεί τη συνάδελφό του υπουργό Όλγα Κεφαλογιάννη για την αγορά δύο περσικών χαλιών αξίας 17.980 ευρώ για το γραφείο της στο υπουργείο τουρισμού με απευθείας ανάθεση στη γνωστή έμπορο χαλιών, Δέσποινα Μοιραράκη.
Προφανώς ο κ. Γεωργιάδης ήθελε να μιλήσει για χαλιά και όχι για χάλια, ωστόσο καμιά φορά «γλώσσα λανθάνουσα τα αληθή λέγει». Μάλιστα ο ίδιος έκανε λόγο για «κατινιές» σε όσους ασχολούνται με το θέμα τον χαλιών και δικαιολόγησε την αγορά της υπουργού λέγοντας πως «πρέπει να έχει όμορφο γραφείο καθώς συναντά ξένους πελάτες μας και φέρνει πελάτες στη χώρα. Η δουλειά της είναι αυτή και όχι να είναι σε αχούρι».
Λίγο αργότερα, το υπουργείο Τουρισμού εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «η βελτίωση των χώρων υποδοχής κρίνεται αναγκαία… στο πλαίσιο δράσεων και εργασιών για την προώθηση του ελληνικού τουρισμού».
Φυσικά η αγορά των δύο περσικών χαλιών «για την προώθηση του ελληνικού τουρισμού» δεν αποτελεί τη μοναδική δαπάνη στην οποία προχώρησε η κα. Κεφαλογιάννη με χρήματα από το Δημόσιο και κατά συνέπεια από τους Έλληνες φορολογούμενους. Νεότερα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για δαπάνες που ξεπερνούν τις 86.000 ευρώ συνολικά και περιλαμβάνουν αγορές όπως τραπεζαρία, ραφή και τοποθέτηση κουρτινών, ταπετσαρία και έργα υλικοτεχνικής υποστήριξης.
Κι όλα αυτά την ώρα που τα νοσοκομεία παραμένουν υποστελεχωμένα, καθηγητές κοιμούνται στα αυτοκίνητά τους και η ακρίβεια ροκανίζει το ήδη πετσοκομμένο εισόδημα του Έλληνα πολίτη.
