Με ποιον έκανε το παιδί; Ποια η σχέση της με τους γονείς της; Ποιος ο σεξουαλικός προσανατολισμός των εμπλεκομένων;
Χτίζουμε εκπομπές και καριέρες πάνω στα πτώματα μωρών και σε ψυχοπαθητικές προσωπικότητες. Εκμεταλλευόμαστε χυδαία ανθρώπους με εμφανή την ανάγκη ψυχιατρικής βοήθειας.
Μας ποτίζουν αίμα και δράμα και παρακολουθούμε αποσβολωμένοι σαν κανίβαλοι. Κανίβαλοι της κλειδαρότρυπας. Αναλύσεις επί των αναλύσεων από ειδικούς για άγνωστους ανθρώπους και καταστάσεις.
Οι θάνατοι παιδιών δεν είναι ριάλιτι. Η φρίκη δεν είναι προϊόν προς μιντιακή κατανάλωση. Η δημοσιοποίηση λεπτομερειών, δεν έχει καμία μα καμία κοινωνική χρησιμότητα. Κλειδαρότρυπα είναι.
Αν για κάτι πρέπει να μιλήσουμε στα τηλεοπτικά πάνελς είναι για το τι κάνουμε εμείς σαν κοινωνία στο θέμα της πρόληψης. Για το αποτυχημένο μοντέλο προστασίας των παιδιών. Για τα αντανακλαστικά από κρατικούς φορείς, εισαγγελείς, αστυνομία, συγγενείς.
Για το ότι τα παιδιά, όλα τα παιδιά, δεν παρακολουθούνται από τη στιγμή της γέννησής τους στενά, συμβουλευτικά και παρεμβατικά από μια ομάδα κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων. Στη χώρα της ορφανής ευθύνης, θα έπρεπε να μιλάμε κάθε μέρα για αυτήν στα πάνελς.
