Της Τάνιας Κιουμουρτζίδου*
1821. Οι υποδουλωμένοι Έλληνες εξεγείρονται και επαναστατούν εναντίον του οθωμανικού ζυγού με σκοπό την ελευθερία και ανεξαρτησία τους. Τα Ελληνόπουλα χύνουν το αίμα τους σε σκληρές μάχες με τον κατακτητή. Για αυτά τα παλληκάρια ο δρόμος προς την ελευθερία έχει θυσίες, πόνο, απώλειες στα πεδία των μαχών…
Από πίσω τους όμως βρίσκονται και οι Ελληνίδες γυναίκες. Σαν σύζυγοι, μητέρες, κόρες, αδελφές. Συμπαραστέκονται, βοηθούν, εμψυχώνουν αλλά και πολεμούν με το δικό τους τρόπο! Μπορεί να υστερούν σε σχέση με την αντρική ρώμη, αλλά έχουν τα «δικά τους όπλα»…Βάζουν μπροστά το μυαλό αλλά και την καρδιά τους…
Απαιτούν από τον εαυτό τους ώστε να επιτευχθεί πάση θυσία ο ιερός σκοπός. Η ελευθερία της Ελλάδας μας! Και το πέτυχαν! Δεν θα αναφερθώ μόνο στις «γνωστές» όπως τη Λασκαρίνα «Μπουμπουλίνα», τη Μαντώ Μαυρογένους κ.α.
Θέλω να αποτίσω έναν ελάχιστο φόρο τιμής στις χιλιάδες άγνωστες γυναίκες του 1821. Που έβαλαν το δικό τους λιθαράκι για την απελευθέρωση της πατρίδας μας. Στις γυναίκες από το μαρτυρικό Μεσολόγγι, το Σούλι, τη Δημητσάνα, τα Ιωάννινα, τη Χίο ή τα Επτάνησα κ.α.
Όπως είχε πει και μεγάλος τραγικός μας ποιητής ο Ευριπίδης: “Η γυναίκα από τη φύση της φοβάται και αποφεύγει τη βία και το σίδερο. Αλλά όταν δει τ’ άδικο, δεν υπάρχει άλλη καρδιά που να διψάει περισσότερο για αίμα.”
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει! Χρόνια Πολλά Ελλάδα μου!
*Η Τάνια Κιουμουρτζίδου είναι μέλος του Δ.Σ. του Κέντρου Πολιτισμού Κεντρικής Μακεδονίας
