Ένας καστανοκέφαλος γλάρος, που παρατηρήθηκε στο λιμανάκι του Αιτωλικού, ήρθε από την Πολωνία.
Στην περιοχή της λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου – Αιτωλικού, ένα φοινικόπτερο ταξίδεψε από τη Γαλλία. Τυχερή, δεν στάθηκε μια αλκυόνη γιατί μόλις έφτασε στο Αιτωλικό, προσέκρουσε σε τζαμαρία, τραυματίστηκε σοβαρά και έσβησε.
Κάθε χρόνο αυτή την εποχή, επισκέπτονται τη χώρα μας πάρα πολλά είδη μεταναστευτικών πουλιών. Διασχίζουν αποστάσεις χιλιομέτρων και αναζητούν καταφύγια σε νοτιότερες χώρες.
Στη συγκεκριμένη περιοχή γίνεται παρατήρηση ενός μεγάλου αριθμού αυτών των αποδημητικών πουλιών.
Η συνομιλία με τον Λάμπρο Χαρέλο, που είναι υπεύθυνος στο Τμήμα Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης του Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου το «Αιτωλικό», είναι αποκαλυπτική. Τον συναντήσαμε σε ένα ήσυχο βιότοπο στην καρδιά της λιμνοθάλασσας, σε μία υδάτινη πολιτεία, αποικία υδρόβιων σπάνιων πτηνών, στο «λιμανάκι» του Αιτωλικού, που ο ίδιος μαζί με μία ομάδα νέων από την περιοχή δημιούργησαν.
Ο κ. Χαρέλος μιλά για την περιπέτεια της άτυχης αλκυόνης: «Το σοβαρά τραυματισμένο πουλί βρήκε ένας ξεναγός. Αμέσως περισυλλέξαμε για να το περιθάλψουμε, όμως ήταν σοβαρά, υπέκυψε στα τραύματά του. Διαπιστώσαμε ότι στο πόδι είχε δακτυλίδι. Κάτω από τον κωδικό έγραφε Museum Praha. Στη συνέχεια, φτιάξαμε την προβλεπόμενη φόρμα για την αναζήτηση του δακτυλιωμένου πουλιού και την στείλαμε στο Ελληνικό Κέντρο Δακτυλίωσης Πουλιών. Μας απάντησαν ότι η αλκυόνη ήρθε από την Τσεχία. Στο σχετικό έγγραφο που έφτασε από την Πράγα στο Κέντρο, φαίνεται ότι το όμορφο πουλί ταξίδεψε για 51 ημέρες και διένυσε 1218 χιλιόμετρα.»
Η νεκρή αλκυόνη στάλθηκε στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή, το πρώτο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στην Ελλάδα, που καθιέρωσε την περιβαλλοντική εκπαίδευση.
Στο βιότοπο του Αιτωλικού, φιλοξενούνται πολλά μεταναστευτικά πουλιά με δακτυλίδι. Για έναν αργυροπελεκάνο και άλλα φοινικόπτερα, περιμένουν σύντομα απαντήσεις για τις χώρες από όπου ήρθαν.
Στο Τμήμα Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης του Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου το Αιτωλικό παρατηρούν συστηματικά την περιοχή και εντοπίζουν σταδιακά κάποια πουλιά που φέρουν δακτυλίδι στο πόδι. Συνεργάζονται και με την Μονάδα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Μεσολογγίου του ΟΦΥΠΕΚΑ στο πλαίσιο καταγραφών, καθώς η περιοχή είναι προστατευόμενη και αποτελεί Εθνικό Πάρκο.
Όπως αναφέρει ο Λάμπρος Χαρέλος, αφού φωτογραφίσουν και διακρίνουν τον κωδικό, επικοινωνούν με το Ελληνικό Κέντρο Δακτυλίωσης Πουλιών, που είναι μέλος του EURING (European Union for Bird Ringing) και λειτουργεί ως εκπρόσωπος της Ελλάδας σε θέματα δακτυλιώσεων και γενικότερα μαρκαρίσματος άγριων πουλιών.
«Αφιερώνουμε πολλές ώρες στην παρατήρηση των πουλιών. Είναι κάτι που αγαπάμε, είναι το χόμπι μας. Το πιο σημαντικό είναι ότι μαθαίνουμε τα απίστευτα και μεγάλα αυτά ταξίδια που πραγματοποιούν τα πουλιά για να έρθουν στην περιοχή μας.
Όπως επισημαίνει, κατά την παρατήρηση, τα πουλιά είναι ήρεμα. Όμως, όταν σημειώνεται λαθροθηρία στο βιότοπο, φεύγουν και αναζητούν άλλο καταφύγιο. «Όπου υπάρχει λαθροθηρία, δεν συναντάμε τους αριθμούς των πουλιών που περιμένουμε. Αλλάζουν τόπο και αναζητούν πιο ήρεμη περιοχή».
