Αναλύουμε την ανάγκη δημιουργίας ελληνικού breadtube και την επίδρασή του στην αριστερή δημόσια συζήτηση. Ο αμερικανός ιστορικός Ράσελ Τζακόμπι στο βιβλίο του Οι τελευταίοι διανοούμενοι (από τις εκδόσεις Νησίδες) παρατηρεί ότι ένα σύνολο φαινομένων, από την υπερεξειδίκευση των νέων ερευνητών μέχρι την προτεραιότητα των παιχνιδιών με τις λέξεις έναντι της επικοινωνίας, έχει οδηγήσει σε μία γενική πτώση της δημόσιας διανόησης. Οι φιγούρες των διανοουμένων που ήσαν πολυπράγμονες και ελεύθερες έχουν εκλείψει, με συνέπειες για τη δημόσια συζήτηση, ιδιαίτερα για την αριστερά.
Ο Τζακόμπι εισήγαγε τον όρο δημόσιος διανοούμενος, αναφέροντας εκείνους που ξεπερνούν τα όρια της ακαδημαϊκής σκέψης, προσφέροντας την κριτική τους σε ευρύτερα ακροατήρια. Αν και οι δημόσιοι διανοούμενοι έχουν εμφανιστεί σε διάφορες εποχές, το έργο του Τζακόμπι έχει πυροδοτήσει εντάσεις που συνεχίζουν έως σήμερα, καθώς το αρχικό του επιχείρημα προκάλεσε ευρείες αντιδράσεις. Το σφάλμα των επικριτών ήταν ότι αντέτειναν στο έργο του μια τελική θέση αντί να αναγνωρίσουν μια διάγνωση των καιρών.
Σήμερα, η ανάγκη για δημόσιους διανοούμενους γίνεται ακόμα πιο επιτακτική λόγω των εξελίξεων στο διαδίκτυο και την ανόρθωση της ακροδεξιάς. Το φαινόμενο του breadtube, με δημιουργούς που δημοσιεύουν αριστερού περιεχομένου βίντεο στο YouTube, έχει αναδειχθεί ως απάντηση σε αυτή την πρόκληση. Η σύγχρονη κριτική σκέψη αποκτά μια νέα μορφή και διαδίδεται μέσω των νέων μέσων, φέρνοντας ένα υβριδικό μοντέλο που συνδυάζει την οπτικοακουστική αφήγηση με τη διαδραστικότητα. Αυτή η νέα μορφή δημόσιου διανοούμενου ενδέχεται να είναι ο δρόμος για τη δημιουργία μιας κουλτούρας που μπορεί να προάγει την προοδευτική σκέψη.
Καταλήγοντας, η συγκέντρωση ιδεών και δυνάμεων στο πλαίσιο ενός ελληνικού breadtube φαντάζει αναγκαία ώστε να προκληθεί ένα νέο κύμα δημόσιου διαλόγου και να διαμορφωθεί μια ισχυρή αριστερή αντίσταση στην επικρατούσα ακροδεξιά ρητορική.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
