Του Γιάννη Συμεωνίδη
Η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης από τον πρωθυπουργό θα είχε μεγαλύτερη αξία αν είχε συμβεί από την πρώτη ημέρα κι όχι ύστερα από την κατακραυγή που ακολούθησε την τραγωδία.
Κι ο Αλ. Τσίπρας, άλλωστε, έχει ατομική ευθύνη πρωτίστως για την άναρχη δόμηση και τις γενικότερες αυθαιρεσίες στο Μάτι και πολύ δευτερευόντως για τις όποιες επιχειρησιακές αδυναμίες. Δεν περιμένω από έναν πρωθυπουργό να δίνει εντολές στους πυροσβέστες ή στους αστυνομικούς για να κάνουν τη δουλειά τους, αλλά μετά από τριάμισι χρόνια στην εξουσία θα όφειλε να είχε αψηφήσει το πολιτικό κόστος και να είχε δώσει τις εντολές για ελέγχους που έδωσε τελικώς μετά από τη φωτιά πολύ νωρίτερα…
Είναι, όμως, αυτό το άτιμο το πολιτικό κόστος που δεν επιτρέπει σε αυτήν τη χώρα να διασωθεί. Από μικροκομματική άποψη είναι κατανοητό γιατί μια κυβέρνηση που ψήφισε ένα τρίτο μνημόνιο όταν είχε υποσχεθεί πως θα τα έσκιζε και θα ήταν ημέρα μεσημέρι δεν βρήκε το θάρρος να βάλει έναν ακόμα μπελά στο κεφάλι της ερχόμενη απέναντι στα μικρά και μεγάλα συμφέροντα που έχουν μετατρέψει περιοχές της Αττικής σε αυθαίρετες πολιτείες. Γι’ αυτό και συνιστά θράσος κι από την πλευρά τής αντιπολίτευσης να κατηγορεί τους σημερινούς κυβερνώντες γιατί δεν αντιμετώπισαν παθογένειες που είτε γεννήθηκαν είτε ανδρώθηκαν επί δικών της ημερών…
Γι’ αυτό είναι, ωστόσο, που χρειαζόμαστε πεφωτισμένες ηγεσίες που θα αψηφούν το προσωρινό κόστος για χάρη τού διαχρονικού δημόσιου συμφέροντος. Σε διαφορετική περίπτωση τι νόημα έχει να μας κυβερνά η Αριστερά κι όχι η δεξιά;
Δεν θέλω να είμαι άδικος. Ο Αλ. Τσίπρας έχει προωθήσει νομοθεσία στο επίπεδο των θεσμών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που για τα ελληνικά δεδομένα θεωρείται πρωτοποριακή. Παραλλήλως είναι κοντά στην επίλυση του Μακεδονικού με όρους δικαιοσύνης για όλες τις πλευρές.
Αυτά από μόνα τους είναι ικανά ώστε ο ιστορικός τού μέλλοντος να φανεί τουλάχιστον επιεικής μαζί του. Διστάζει, ωστόσο, ακόμα να κάνει το μεγάλο άλμα που θα τον μετατρέψει από έναν ικανοποιητικό κυβερνήτη σε έναν σπουδαίο ηγέτη…
Το είδαμε στο πρόσφατο παρελθόν με το διαχωρισμό κράτους- εκκλησίας που παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες, το βλέπουμε ξεκάθαρα σήμερα με τα αυθαίρετα της Αττικής. Ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε πάνω από τα φέρετρα δεκάδων συμπολιτών μας πως θα πάρει μέτρα. Αυτή είναι μια καλή αρχή, αλλά θα την χειροκροτήσω μόνο όταν κι εφόσον φτάσει μέχρι το τέλος…
