Tης Βίκης Νάκου*
Αρκετοί ισχυρίζονται, ότι ο κόσμος φτιάχτηκε για τους άντρες. Το ακούω συχνά, από μικρό παιδί. Έχουν δίκιο; δεν ξέρω. Γνωρίζω όμως, γυναίκες, που η ζωή τις έκανε «άντρες», που παλεύουν την ζωή «στα ίσα», παλικαρίσια.
Πολλές φορές σκληρές απ’ έξω, ίσως και απότομες κάποιες φορές στον τρόπο, που μιλούν αλλά μαχητικές και δυναμικές, εξίσου με ευαισθησία στης ζωής τις αξίες. Δούλεψαν την αντοχή και την υπομονή, για να μην τις καταβροχθίσει ο δύσκολος κόσμος. Ένας κόσμος, που σπάνια συγχωρεί κι εύκολα κατακρίνει.
Γυναίκες, που αντιμετωπίζουν ζόρια, κρίσεις κι επικρίσεις και μια βαθιά -πολύ βαθιά- μοναξιά. Πρόκειται για τη μοναξιά εκείνη του ανθρώπου, που ξέρει ότι κατά βάθος δεν έχει να περιμένει τίποτα κι από πουθενά. Μόνο στα δικά του πόδια, μόνο στις δικές του δυνάμεις μπορεί να στηρίζεται.
Τα πρώτα χρόνια της εργασιακής μου εμπειρίας στον ιδιωτικό τομέα, αισθάνθηκα πολλές φορές την παρενόχληση ακόμη και την απειλή, ώστε να ενδώσω στις «απαιτήσεις» του εργοδότη. Δεν το έκανα ποτέ, με συνέπεια κάθε φορά, την απόλυση. Σκέφθηκα πολλές φορές στη ζωή μου τις γυναίκες, που δεν είχαν την τόλμη ή το θάρρος ν’ αντισταθούν στο χώρο εργασίας τους ή ακόμη και στην συζυγική ή συντροφική τους ζωή, κυριευμένες, από τον φόβο και την απομόνωση της μοναξιάς τους.
Παγκοσμίως, μία στις τρεις γυναίκες υποβάλλεται σε σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική κακοποίηση, από το σύντροφό της ή από κάποιο άγνωστο άτομο. Γυναίκες που βιώνουν σκληρές καταστάσεις, νιώθουν πόνο, απόγνωση, θλίψη και εμφανίζουν κατάθλιψη, αποβολής ή προσβολής ένδω, από το περιβάλλον τους. (Γυναίκες που «βίωσαν» τον θάνατο στα χέρια και τις ορέξεις κάποιου αποκαλούμενου αρσενικού). Ζω ακόμη το σοκ της δολοφονίας της 21χρονης φοιτήτριας Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο, που αποσβώλωσε μια ολόκληρη Χώρα και όχι μόνο. Το μούδιασμα, που ένιωσα και νιώθω, από την πρώτη μέρα έως τώρα.
Το γεγονός όμως της «σκύλευσης», από κάποιους μιας νέας κοπέλας, που γνώρισε την απεχθή πλευρά της συντροφιάς με έναν νέο και της επιλογής της να μην είναι καχύποπτη στους ανθρώπους. Βίωσε έναν απάνθρωπο θάνατο, γιατί δεν θέλησε να ενδώσει στις όποιες διεστραμμένες απαιτήσεις δύο προφανώς εθισμένων στο σεξ και στη βία νεαρών-συνομιλήκων της- ανδρών.
Δεν μπορώ ακόμη να ξεχάσω τη δολοφονία της 20 χρονης φοιτήτριας Αναστασίας Αλεξανδρίδη, από τον Κυριάκο Παπαχρόνη, που έγινε σχεδόν με το ίδιο «αφήγημα»: Ο αποκαλούμενος «δράκος» ακολούθησε την τότε 20χρονη φοιτήτρια μέχρι το σπίτι της, η οποία όταν δεν ενέδωσε στις ορέξεις του, την άρπαξε, την παρέσυρε σε ένα παρακείμενο αλσύλλιο, την μαχαίρωσε, την βίασε και την παράτησε ολόγυμνη με αποτέλεσμα να πεθάνει από αιμορραγία και ασφυξία.
Είναι φοβερό ακόμη και σήμερα μία γυναίκα να κατηγορείται για την επιλογή ενός ερωτικού συντρόφου, να λέγεται από κάποιους ότι «εκείνη έφταιγε» και πολλά άλλα που μου θύμισαν τις εποχές, που για την ατεκνία ενός ζευγαριού το πρόβλημα ήταν της «στέρφας» γυναίκας αλλά και στο χωρισμό που πάντα έφταιγε η γυναίκα αφού … « δεν ήξερε να κρατήσει τον άντρα της».
Η υπόθεση της Ελένης είναι στη δικαιοσύνη. Η υπόθεση όμως μιας παραπέουσας κοινωνίας είναι στα δικά μας χέρια.
Διότι, αν δεν προσπαθήσουμε να ξαναβρούμε τις ρίζες μας, τις παραδόσεις μας και την χαμένη αξιοπρέπειά μας θα χαθούν πολλές «Ελένες», όπως χάνονται κάθε μέρα, μέσα σε άθλιες συμπεριφορές ανδρών, που με την βία δυστυχώς, εξισώνουν τον ανδρισμό τους.
Η γέννηση του Θεανθρώπου, φέρνει την ελπίδα, αλλά παράλληλα μας υπενθυμίζει πως η ανθρωπιά, η ταπεινότητα, η θυσία και η Αγάπη είναι ο μοναδικός δρόμος της ζωής. Ας το αποδείξουμε με το προσωπικό μας παράδειγμα και ας απαιτήσουμε ισχυρές πολιτικές, από τους κυβερνώντες για την εξάλειψη της βίας αλλά και την εκπαιδευτική προτροπή για σεξουαλική εκπαίδευση και όλα όσα αφορούν στην αξιοπρέπεια και την ανεκτικότητα προς την όποια διαφορετικότητα από τα σχολικά χρόνια, που οφείλει να εξηγήσει παιδευτικά η πολιτεία.
Όσο θα υπάρχουν η Ελένη, η Αναστασία, η Μυρτώ αλλά και εκατοντάδες άλλες γυναίκες, που ζουν στον φόβο του ξυλοδαρμού και της βίας, η δική μας σιωπή θα είναι συνενοχή. Φθάνει πια!
*Η Βασιλική (Βίκη) Νάκου είναι Ιστορικός-Δημοσιογράφος, Αναπληρώτρια Γραμματέας Σχέσεων Κοιμωνίας Κόμματος Νέας Δημοκρατίας.
