Σε εξέλιξη βρίσκεται η έρευνα της νέας πειραματικής μεθόδου για την ρύθμιση του σακχάρου.
«Μάστιγα της εποχής» και «επιδημία» είναι δύο ζοφεροί χαρακτηρισμοί που συνοδεύουν συχνά τον διαβήτη, ευθύβολοι εντούτοις αν αναλογιστεί κανείς πως στη χώρα μας μόνο νοσούν ένα εκατομμύριο άτομα, ένας στους δέκα δηλαδή, με το 50% να μην το γνωρίζει και τα στατιστικά στοιχεία να δείχνουν αυξητικές τάσεις.
Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί μια χρόνια ασθένεια που χρήζει ρύθμισης ώστε να μειώνεται ο κίνδυνος για συνήθεις επιπλοκές όπως αγγειακές παθήσεις, νεφρική ανεπάρκεια, αμφιβληστροειδοπάθεια, καταρράκτης, νευροπάθεια, παχυσαρκία, λοιμώξεις που οδηγούν σε ακρωτηριασμούς μη τραυματικής αιτιολογίας (π.χ. διαβητικό πόδι) αλλά και άλλες αναδυόμενες και μη κοινώς αναγνωρισμένες επιπλοκές (διαβάστε εδώ).
«Επί του παρόντος, η μόνη θεραπεία για τον διαβήτη που δεν ρυθμίζεται με αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι τα φάρμακα από το στόμα ή, στην περίπτωση προχωρημένης νόσου, οι ενέσεις ινσουλίνης, οι οποίες μπορεί να είναι δαπανηρές ή να έχουν παρενέργειες» αναφέρει ο Δρ Luke Putnam, MD, χειρουργός γαστρεντερικού συστήματος και επικεφαλής ερευνητής μιας εν εξελίξει κλινικής μελέτης από το νοσοκομείο Keck Medicine του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας, στόχος της οποίας είναι η ανάπτυξη μιας νέας, μη χειρουργικής ενδοσκοπικής πράξης που μπορεί να διενεργείται σε εξωτερικά ιατρεία και μονάδες ημερήσιας νοσηλείας και μπορεί να εξασφαλίσει σταθεροποίηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα των ασθενών.
Στοχεύοντας στο δωδεκαδάκτυλο
Η νέα μέθοδος που σήμερα βρίσκεται στη φάση 2 της κλινικής μελέτης, βασίζεται σε πρόσφατα δεδομένα που δείχνουν κατ’ αρχάς ότι το δωδεκαδάκτυλο διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση της ινσουλίνης και των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, κατά δεύτερον ότι σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 τα κύτταρα στην εσωτερική επένδυση του δωδεκαδακτύλου οδηγούνται σε καταστροφή.
Η διαδικασία περιλαμβάνει την εισαγωγή ενδοσκοπικά ένας καθετήρα στο δωδεκαδάκτυλο ο οποίος απομακρύνει τα δυσλειτουργικά κύτταρα μέσω ελεγχόμενων ηλεκτρικών ώσεων ακριβείας. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι με την αφαίρεση των κατεστραμμένων κυττάρων θα δοθεί ώθηση στην αναγέννηση νέων και υγιών, τα οποία θα ρυθμίζουν καλύτερα τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα.
Η διαδικασία διαρκεί περίπου μία ώρα και γίνεται υπό γενική αναισθησία. Οι ασθενείς λαμβάνουν εξιτήριο την ίδια ημέρα και μπορούν να συνεχίσουν κανονικά τις δραστηριότητές τους λίγες ημέρες αργότερα.
«Εάν η θεραπεία αποδειχθεί αποτελεσματική, θα μπορούσε να εξαλείψει την ανάγκη για φαρμακευτική αγωγή ή χρήση ινσουλίνης ή ενδεχομένως να αποτρέψει την εξέλιξη της νόσου, ώστε να μην οδηγήσει σε οργανική ανεπάρκεια και άλλες εξουθενωτικές επιπλοκές» σχολίασε ο Δρ Putnam και αναφέρθηκε σε προηγούμενες μελέτες που έδειξαν ότι η αφαίρεση κυττάρων από το δωδεκαδάκτυλο με τη δωδεκαδακτυλική βλεννογονική επέμβαση μπορεί να βελτιώσει τον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα,
Για τη συμμετοχή στη μελέτη προϋποτίθενται ηλικία συμμετεχόντων μεταξύ 22-65 ετών και ιστορικό διαβήτη τύπου 2 μεταξύ τριών και 10 ετών, με τα κριτήρια να επιτρέπουν τη λήψη φαρμάκων από το στόμα όχι όμως θεραπεία με ινσουλίνη. Ένας 60χρονος από το Λος Άντζελες που υποβλήθηκε στη διαδικασία τον περασμένο Ιανουάριο, αναφέρει θετικά αποτελέσματα με καλύτερο έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα.
Δείτε επίσης: Πως τα μάτια «δείχνουν» ότι πάσχουμε από Αλτσχάιμερ
