Αμερικανοί επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι βρήκαν στον ανθρώπινο εγκέφαλο τις πιο πειστικές έως τώρα ενδείξεις πως υπάρχουν κύτταρα (νευρώνες) που καταγράφουν το χρόνο. Αν και δεν υπάρχει κάποιο εσωτερικό “ρολόι”, ορισμένα εγκεφαλικά κύτταρα φαίνεται πως ασχολούνται με το πέρασμα του χρόνου.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον νευροχειρουργό δρ Μπράντλεϊ Λέγκα του Νοτιοδυτικού Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Τέξας, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), παρακολούθησαν τον εγκέφαλο 27 ασθενών με επιληψία που επρόκειτο να χειρουργηθούν και διέθεταν ηλεκτρόδια εμφυτευμένα στο κρανίο τους για μερικές εβδομάδες. Με αυτή την ευκαιρία, συμμετείχαν στη μελέτη για το χρόνο και κλήθηκαν να κάνουν σε υπολογιστή νοητικά και μνημονικά τεστ, ώστε οι επιστήμονες να παρακολουθούν πώς αντιδρούν οι νευρώνες τους.
Διαπιστώθηκε ότι όταν οι συμμετέχοντες είχαν 30 δευτερόλεπτα περιθώριο να καταγράψουν όσες λέξεις θυμούνταν από ένα κατάλογο λέξεων που είχαν δει λίγο πριν, αμέσως ενεργοποιούνταν ορισμένοι νευρώνες στον ιππόκαμπο και στον ενδορινικό φλοιό για να υποστηρίξουν τη λεγόμενη επεισοδιακή μνήμη. Η «πυροδότηση» αυτών των κυττάρων σχετιζόταν αποκλειστικά με το χρόνο που περνούσε και όχι με το είδος των λέξεων που ανακαλούνταν στη μνήμη.
«Αυτά τα κύτταρα κωδικοποιούν πληροφορίες σχετικά με το χρόνο και αυτές οι πληροφορίες είναι σαφώς σημαντικές για τη μνήμη. Δεν υπάρχει κανένας εσωτερικός μετρονόμος, κανένα ρολόι. Τα κύτταρα αυτά πυροδοτούνται για να υποστηρίξουν αυτό που κάνετε», δήλωσε ο Λέγκα, σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης». Με άλλα λόγια, τα κύτταρα του χρόνου προσαρμόζονται στις εκάστοτε απαιτήσεις που ασκούνται στον εγκέφαλο, σε πραγματικό χρόνο, στιγμή προς στιγμή.
«Αυστηρά μιλώντας», ανέφερε ο νευροεπιστήμονας Γκιόργκι Μπουτζάκι του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, «δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως τα κύτταρα του χρόνου στον εγκέφαλο. Δεν υπάρχει κανένα νευρωνικό ρολόι. Αυτό που συμβαίνει στον εγκέφαλο, είναι ότι κάποιοι νευρώνες μεταβάλλουν την αντίδρασή τους, ανταποκρινόμενοι σε άλλους νευρώνες. Παρόλα αυτά, είναι χρήσιμη έννοια να θεωρούμε πώς αυτό το νευρωνικό υπόστρωμα αντιπροσωπεύει το πέρασμα αυτού που αποκαλούμε χρόνο».
