Στις χρόνιες παθογένειες του Εθνικού Συστήματος Υγείας και την αποδυνάμωσή του έπειτα από μία δεκαετία ύφεσης και μέτρων λιτότητας αναφέρεται σε έκθεσή της η Διεθνής Αμνηστία. Η πρόσφατη κρίση της πανδημίας θα πρέπει να υπενθυμίσει στην ελληνική κυβέρνηση ότι είναι ζωτικής σημασίας οι επενδύσεις σε υγεία και κοινωνική περίθαλψη, υπογραμμίζεται στην έκθεση.
«Από το 2009 μέχρι το 2018, σχεδόν διπλασιάστηκαν οι περιπτώσεις ασθενών, οι οποίοι είτε έπρεπε να περιμένουν μεγάλο χρονικό διάστημα για περίθαλψη σε δημόσια νοσοκομεία, είτε αναγκάστηκαν τελικά να πληρώσουν σε ιδιωτικές κλινικές, λόγω του μεγάλου χρόνου αναμονής. Η μακροχρόνια ύφεση και τα μέτρα λιτότητας αποδυνάμωσαν το Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας», αναφέρει η Διεθνής Αμνηστία κατά την παρουσίαση της έκθεσης «Ανάνηψη Τώρα: Το ελληνικό σύστημα υγείας μετά από μια δεκαετία λιτότητας».
«Η πρόσφατη κρίση της πανδημίας, πρέπει να υπενθυμίσει στην ελληνική κυβέρνηση, ότι είναι ζωτικής σημασίας να αρχίσει να επενδύει στην υγεία και την κοινωνική περίθαλψη», δήλωσε ο διευθυντής του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, Γαβριήλ Σακελλαρίδης, προσθέτοντας ότι το δικαίωμα των ανθρώπων στη σωματική και ψυχική υγεία στην Ελλάδα έχει παραβιασθεί.
Η κυβέρνηση ανταποκρίθηκε στην πανδημία του κορονοϊού με μια σειρά έγκαιρων μέτρων περιορισμού που βοήθησε σημαντικά στην ελαχιστοποίηση του αριθμού των λοιμώξεων και των θανάτων και διέθεσε επιπλέον 200 εκατομμύρια ευρώ στο σύστημα υγείας. Όμως, πολλές από τις προκλήσεις που αντιμετώπιζαν οι εργαζόμενοι/ες στον τομέα της υγείας κατά την περίοδο της λιτότητας έχουν επιδεινωθεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας, δημιουργώντας σοβαρές ανησυχίες για την υγεία, την ασφάλεια και τις συνθήκες εργασίας τους.
Στην έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας, η οποία βασίζεται σε διετή έρευνα, αποτυπώνεται, το πώς οι σοβαρές περικοπές από το 2010 και μετά έχουν καταστήσει ανέφικτη για πολλούς ανθρώπους την πρόσβαση και την οικονομική δυνατότητα για υγειονομική περίθαλψη. Εκπρόσωποι εργαζομένων στον τομέα υγείας δήλωσαν στη Διεθνή Αμνηστία, ότι λειτουργούν με σημαντικές ελλείψεις προσωπικού, μια κατάσταση κρίσης που οξύνθηκε μετά την εμφάνιση του κορονοϊού. Επίσης, τα κοινωνικά φαρμακεία φαίνεται να έχουν ένα σημαντικό ρόλο στην κάλυψη των ιατροφαρμακευτικών αναγκών για πάνω από 2.800 ανθρώπους, οι οποίοι αλλιώς δε θα είχαν αυτή τη δυνατότητα.
