Οι θετικές κοινωνικές σχέσεις αυξάνουν το αίσθημα αυτοεκτίμησης αλλά παράλληλα η υψηλή αυτοεκτίμηση συμβάλλει στην ύπαρξη θετικών κοινωνικών σχέσεων, σύμφωνα με νέα έρευνα της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρείας.
Η συγκεκριμένη μελέτη δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Journal of Personality and Social Psychology».
«Για πρώτη φορά έχουμε μια συστηματική απάντηση στο καίριο ερώτημα αν και σε ποιο βαθμό η σύναψη θετικών κοινωνικών σχέσεων συμβάλλει στην ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης και το αντίστροφο, αλλά και σε ποιες ηλικίες κατά τη διάρκεια της ζωής παρατηρείται αυτό το φαινόμενο», δηλώνει η Μισέλ Α. Χάρις, μια από τους συντάκτες της μελέτης του Πανεπιστημίου του Τέξας, στο Όστιν.
Η Χάρις και η Ούλριχ Ορθ του Πανεπιστημίου της Βέρνης, ανέλυσαν δεδομένα από 52 μελέτες, στις οποίες συμμετείχαν περίπου 47.000 άτομα, προκειμένου να εξετάσουν αν η αυτοεκτίμηση επιδρά στη σύναψη θετικών κοινωνικών σχέσεων ή το αντίστροφο. Το σύνολο των ερευνών δημοσιεύτηκε μεταξύ του 1992 και του 2016 και περιέλαβαν πλήθος χωρών (30 δείγματα από τις ΗΠΑ, τέσσερα από την Ελβετία, τρία από την Γερμανία και δύο από την Αυστραλία, το Βέλγιο, τον Καναδά, την Φιλανδία, την Ελλάδα, τη Ρωσία και τη Σουηδία).
Διαπιστώθηκε ότι οι θετικές κοινωνικές σχέσεις, η υποστήριξη από τον κοινωνικό περίγυρο και η αποδοχή από αυτόν συμβάλλουν στη διαμόρφωση και την ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης στα άτομα όλου του ηλικιακού φάσματος (4 έως 76 έτη). Φάνηκε να ισχύει και το αντίστροφο, δηλαδή, η υψηλή αυτοεκτίμηση συνδέθηκε με καλύτερες κοινωνικές σχέσεις, υποστήριξη και κοινωνική αποδοχή. Ακόμη και όταν οι ερευνητές έλαβαν υπόψη τους το φύλο και την ηλικία των συμμετεχόντων τα αποτελέσματα παρέμειναν ανεπηρέαστα.
Η Χάρις εξηγεί ότι αυτή η αμοιβαία σύνδεση κοινωνικών σχέσεων και αυτοεκτίμησης αναδεικνύει ότι τα αποτελέσματα αυτού του κύκλου θετικής ανατροφοδότησης συσσωρεύονται με τα χρόνια και μπορεί να αποτελέσουν ένα ουσιαστικό εφόδιο στη ζωή των ατόμων.
Οι ερευνητές υποθέτουν ότι η καλή σχέση με τους γονείς βελτιώνει την αυτοεκτίμηση του παιδιού γεγονός που μπορεί να συμβάλλει σε καλύτερες σχέσεις με του συνομηλίκους στην εφηβεία, αυτές με τη σειρά τους ενισχύουν περαιτέρω την αυτοεκτίμησή τους οδηγώντας σε καλύτερες σχέσεις στην ενήλικη ζωή κ.ο.κ.
Οι ίδιοι πάντως τονίζουν την ανάγκη ερευνητικών εγχειρημάτων που θα ελέγξουν κατά πόσο και για ποιους λόγους συγκεκριμένες σχέσεις είναι πιο σημαντικές σε διαφορετικές ηλικιακές περιόδους.
Τα αντίθετα αποτελέσματα παρατηρούνται στις περιπτώσεις ατόμων με χαμηλή αυτοεκτίμηση ή κακή ποιότητα κοινωνικών σχέσεων με αποτέλεσμα να υπάρχει ανάγκη για ψυχολογικές παρεμβάσεις, υπογραμμίζει η Χάρις.
Δεδομένης της έλλειψης διαχρονικών ερευνών που να βασίζονται στη μέθοδο της αυτοαναφοράς, η Χάρις και η Ορθ φιλοδοξούν ότι μελλοντικά ερευνητικά εγχειρήματα θα καλύψουν αυτό το κενό.
