Αναλύσεις για τον κίνδυνο των συναισθηματικά κενού ανθρώπων και τις ψυχολογικές τους προκλήσεις. Η αυτοκτονία της Βιρτζίνια Γουλφ το 1941, η οποία προήλθε από μια θλιβερή εσωτερική αναστάτωση, καταδεικνύει το βαθύ αίσθημα κενού που μπορεί να βιώσει ένα άτομο. Η Γουλφ αποκάλυψε με τον λόγο της το απόλυτο κενό που ένιωθε, ένα αίσθημα που βασανίζει πολλούς ανθρώπους σήμερα. Σύμφωνα με τον Κρίστοφερ Χόπγουντ, καθηγητή Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, τα άτομα που αισθάνονται κενό συχνά αντιμετωπίζουν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο αυτοκτονικών συμπεριφορών και δυσκολίες στη ψυχική τους υγεία. Μια μελέτη αποκάλυψε ότι το 10% των φοιτητών αναφέρει ότι αισθάνεται χρόνια κενοί.
Αυτοί που παλεύουν με το κενό έχουν συχνά προβλήματα στις σχέσεις τους και στην επαγγελματική τους ζωή, διαπιστώνοντας ότι οι αρνητικές ειδήσεις δεν τους επηρεάζουν συναισθηματικά. Πολλοί αισθάνονται αποσυνδεδεμένοι από τον κόσμο, σαν να παρακολουθούν τη ζωή τους να περνάει από το παράθυρο ενός τρένου. Ο Χόπγουντ τονίζει τη σοβαρότητα αυτού του συναισθηματικού κενού και τα συμπτώματα που σχετίζονται με αυτό, όπως η απουσία εκπλήρωσης και η μοναξιά.
Στην έρευνά του, ο Χόπγουντ αναφέρει ότι οι άνθρωποι με διαταραχή οριακής προσωπικότητας (BPD) συχνά εκδηλώνουν κενό, το οποίο μπορεί να είναι προγνωστικός παράγοντας για αυτοκτονικές συμπεριφορές. Οι διαθέσιμες θεραπείες για το BPD, όπως η διαλεκτική συμπεριφορική θεραπεία και η θεραπεία εστιασμένη στη μεταβίβαση, αποσκοπούν στην ενίσχυση της συνείδησης και της σύνδεσης με τα συναισθήματα.
Στη θεραπεία, οι ασθενείς καλούνται να αποδεχτούν και να αντιμετωπίσουν την εμπειρία του κενού, γεγονός που μπορεί να τους βοηθήσει να ανακτήσουν το νόημα της ζωής τους. Μια περίπτωση ασθενούς που προσπαθούσε να βρει νόημα περιγράφει τη διαδικασία αναγνώρισης της αξίας των σχέσεων ως έναν τρόπο να καταπολεμήσει το κενό. Η προσφορά σε άλλους και η δημιουργία δεσμών με την κοινότητα αποτελούν σημαντικά βήματα προς τη ψυχική υγεία.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
