Το πινγκ-πονγκ αποτελεί μια σωματική δραστηριότητα που μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς με Πάρκινσον, καθώς βελτιώνει τα συμπτώματα της νόσου, όπως δείχνει για πρώτη φορά μια νέα μικρή, αλλά ελπιδοφόρα ιαπωνική επιστημονική έρευνα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρ. Κενίτσι Ινούε του Πανεπιστημίου της Φουκουόκα, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας στο Τορόντο, μελέτησαν 12 ανθρώπους με μέση ηλικία 73 ετών, που έπασχαν από ήπιας έως μέτριας σοβαρότητας Πάρκινσον και οι οποίοι είχαν διαγνωσθεί με τη νόσο πριν από επτά χρόνια κατά μέσο όρο.
Οι συμμετέχοντες έπαιζαν πινγκ-πονγκ πέντε ώρες μια φορά την εβδομάδα επί έξι μήνες υπό την καθοδήγηση ενός έμπειρου παίκτη. Το πρόγραμμα είχε σχεδιασθεί ειδικά για ασθενείς με Πάρκινσον από το Τμήμα Επιστήμης της Άθλησης του ιαπωνικού πανεπιστημίου. Τα συμπτώματα των ασθενών αξιολογήθηκαν στην αρχή, στο μέσον και στο τέλος του εξαμήνου.
Διαπιστώθηκε ότι οι ασθενείς εμφάνισαν σημαντική βελτίωση στην ομιλία, στο γράψιμο, στο βάδισμα και σε άλλες δεξιότητες αυτοεξυπηρέτησης (ντύσιμο, ικανότητα να σηκωθούν μόνοι τους από το κρεβάτι κ.α.). Ακόμη βελτιώθηκαν στις εκφράσεις του προσώπου τους, στη στάση του σώματος, στη μείωση της ακαμψίας του σώματος, στην ταχύτητα των κινήσεων τους και στο τρέμουλο των χεριών.
«Μολονότι η μελέτη είναι μικρή, τα ευρήματα είναι ενθαρρυντικά, καθώς δείχνουν ότι το πινγκ-πονγκ, μια σχετικά φθηνή μορφή φυσικής θεραπείας, μπορεί να βελτιώσει μερικά συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον. Μια μεγαλύτερη μελέτη ήδη σχεδιάζεται για να επιβεβαιώσει αυτά τα αποτελέσματα», δήλωσε ο Ινούε.
Η νόσος Πάρκινσον οφείλεται στη σταδιακή μείωση της παραγωγής της ουσίας ντοπαμίνης στον εγκέφαλο, κάτι που έχει ως συνέπεια την εμφάνιση τρέμουλου, ακαμψίας των άκρων, επιβράδυνσης της κίνησης, μειωμένης ισορροπίας, δυσκολιών στην ομιλία κ.α. Το πινγκ-πονγκ είναι μια μορφή αεροβικής άσκησης που, όπως έχουν δείξει παλαιότερες έρευνες στο γενικό πληθυσμό, βελτιώνει το συντονισμό χεριών-ματιών και τα αντανακλαστικά, ενεργοποιώντας τον εγκέφαλο.
Παύλος Δρακόπουλος
