Το ναρκωτικό MDMA είναι ασφαλές και πιο αποτελεσματικό από τις συμβατικές θεραπείες απεξάρτησης από το αλκοόλ, όπως αποκαλύπτει νέα έρευνα την οποία επικαλείται ο Guardian.
Η παρούσα έρευνα είναι η πρώτη που εξετάζει αν η χορήγηση του συγκεκριμένου ναρκωτικού σε μικρές δόσεις και σε συνδυασμό με την ψυχοθεραπεία μπορεί να αποδειχθεί αποτελεσματικότερη από τις συνήθεις θεραπείες αντιμετώπισης της εξάρτησης από το αλκοόλ.
Αν και στη Βρετανία 8 στους 10 αλκοολικούς υποτροπιάζουν σε ένα διάστημα τριών ετών μετά την ολοκλήρωση κάποιας θεραπείας απεξάρτησης, γιατροί από το Μπρίστολ που πραγματοποίησαν την έρευνα έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες μετά την μελέτη δεν παρουσίασαν κανένα σωματικό ή ψυχολογικό πρόβλημα και σχεδόν καμία υποτροπή.
Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι από τα 11 άτομα που ολοκλήρωσαν τη μελέτη μόνο ένας υποτροπίασε και ξεκίνησε εκ νέου να πίνει στα ίδια επίπεδα που το έκανε πριν από τη χορήγηση MDMA. Από τους υπόλοιπους συμμετέχοντες οι μισοί δεν ξαναήπιαν ποτέ και οι άλλοι μισοί ήπιαν ένα ή δυο αλκοολούχα ποτά αλλά δεν πληρούσαν τα κριτήρια της διαταραχής χρήσης αλκοόλ.
«Ένα μεγάλο μέρος της εξάρτησης βασίζεται σε υποβόσκοντα τραύματα συνήθως της παιδικής ηλικίας», τονίζει ο δρ. Μπεν Σέσσα, ψυχίατρος που ειδικεύεται στις εξαρτήσεις, επικεφαλής ερευνητής στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου Imperial, που διεξήγε τη μελέτη.
Ο ίδιος, μάλιστα, εξηγεί ότι η ψυχοθεραπεία με MDMA είναι το καλύτερο είδος θεραπείας για τα πρώιμα τραύματα, καθώς επιτρέπει στα άτομα που το παίρνουν να ανακαλούν επώδυνες αναμνήσεις χωρίς να κυριεύονται από αυτές, περιορίζοντας δηλαδή τις απαντήσεις φόβου κατά την θύμηση τους.
Οι ερευνητές αφού εξέτασαν την υγεία των συμμετεχόντων μέσω ιατρικών και ψυχολογικών τεστ, τους παρείχαν 8 εβδομάδες ψυχοθεραπείας. Την τρίτη και την έκτη εβδομάδα τους χορήγησαν MDMA.
Οι συνεδρίες έλαβαν χώρα σε ένα νοσοκομείο παρουσία ψυχιάτρου και ψυχολόγου, οι οποίοι παρακολουθούσαν τους συμμετέχοντες για οκτώ ώρες μετά τη χορήγηση του ναρκωτικού.
«Αφήνουμε τους συμμετέχοντες να κατευθύνουν τη συνεδρία, για να προκύψει ό,τι είναι να προκύψει», δηλώνει ο Σέσσα.
Τις επόμενες μέρες συνέλεξαν δεδομένα για τη διάθεση των συμμετεχόντων, την ποιότητα του ύπνου και τον κίνδυνο αυτοκτονίας, τα δεδομένα έδειξαν ότι το ναρκωτικό δεν είχε επίδραση σε αυτές τις καταστάσεις.
Ο Σέσσα υποστηρίζει ότι τα συμπτώματα που υποτίθεται ότι προκαλεί το MDMA σε εκείνους που το παίρνουν για αναψυχή σε πάρτι δεν σχετίζονται με το ναρκωτικό καθαυτό αλλά με την εξαλλοσύνη που επικρατεί συνήθως σε τέτοια πάρτι.
