Πράσινο φως από το Συμβούλιο της Επικρατείας για την κατασκευή 48 ανεμογεννητριών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μάνης στη Λακωνία.
Στο ΣτΕ είχε προσφύγει η Ελληνική Ορθολογική Εταιρεία και 1.196 κάτοικοι της Λακωνίας και των γύρω περιοχών, ζητώντας να ακυρωθούν δύο αποφάσεις του 2012,του Υπουργού Περιβάλλοντος με τις οποίες:
-Εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι για τη κατασκευή και τη λειτουργία δυο αιολικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, 26 ανεμογεννητριών συνολικής ισχύος 55,30 MW στη θέση Μακρυλάκκωμα και Προφήτη Ηλία του Δήμου Ανατολικής Μάνης.
-Ακόμα εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι για τη κατασκευή και τη λειτουργία δυο αιολικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής 22 ανεμογεννητριών συνολικής ισχύος 47,9 MW στη θέση Προφήτης Ηλίας – Μακρυλάκκωμα – Τρυπιτή Σαγγιάς του Δήμου Ανατολικής Μάνης.
Οι προσφεύγοντες, υποστήριζαν ότι το από 20.9.1993 Προεδρικό Διάταγμα που αφορά στην εκτός σχεδίου και εκτός ορίων περιοχή του Γυθείου και Οιτύλου Λακωνίας, δεν επιτρέπει την εγκατάσταση αιολικών πάρκων, με αποτέλεσμα να είναι μη νόμιμη η έγκριση των περιβαλλοντικών όρων για την τοποθέτηση των ανεμογεννητριών.
Σύμφωνα με το Ε΄ Τμήμα του ΣτΕ στην υπ΄ αριθμ. 1469/2018 απόφασή του αναφέρει ότι το από 20.9.1993 Προεδρικό Διάταγμα δεν περιλαμβάνει μεταξύ των ρητών απαγορεύσεων του την εγκατάσταση αιολικών πάρκων, ενώ επιτρέπει την εγκατάσταση -υπό προϋποθέσεις- βιομηχανικών και βιοτεχνικών μονάδων.
Ακόμη, επισημαίνουν οι Σύμβουλοι Επικρατείας ότι το επίμαχο Προεδρικό Διάταγμα του 1993, ερμηνευόμενο υπό το φως του ειδικού πλαισίου για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, δεν απαγορεύει την εγκατάσταση αιολικών σταθμών γενικά στην επίδικη περιοχή, δεδομένου μάλιστα ότι η ενίσχυση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αποτελεί έναν από τους κύριους στόχους του περιφερειακού σχεδίου της Πελοποννήσου.
Με αυτό το σκεπτικό λοιπόν το ΣτΕ έκρινε ότι οι ισχυρισμοί των προσφευγόντων περί παραβίασης του Συντάγματος, της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας (οδηγία 2001/42/ΕΚ) και της Ελληνικής νομοθεσίας (νόμος 3851/2010) είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι, ξεμπλοκάροντας έτσι το έργο.
