Του Θ. Παπαδόπουλου
Το ζητούμενο διαχρονικά για τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα είναι η κυριαρχία στο χώρο του «κέντρου», οι μετακινήσεις του οποίου προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά δίνουν το κρίσιμο μέγεθος στον εκάστοτε σχηματισμό που κερδίζει τις εκλογές. Όπως γινόταν παλιά, με το αυθεντικό ΠΑΣΟΚ
Τα χρόνια της κρίσης το «φαινόμενο» ΣΥΡΙΖΑ και Αλέξης Τσίπρας σάρωσε το συγκεκριμένο χώρο, άλλα και το χώρο του ΠΑΣΟΚ, κατορθώνοντας αυτό που έμοιαζε ακατόρθωτο λίγα χρόνια πριν, να κερδίσει τις εκλογές και με τη βοήθεια των ΑΝΕΛ να σχηματίσει κυβέρνηση.
Βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ πέρα από την οργή και αγανάκτηση του κόσμου εκμεταλλεύτηκε και το «μπόλιασμα» με πληθώρα στελεχών του ΠΑΣΟΚ τα οποία ήθελαν να μείνουν στον «αφρό» της εξουσίας και παράλληλα η Κουμουνδούρου τα ήθελε για να διαχειριστούν τους ψηφοφόρους που ήρθαν, αυτούς του ΠΑΣΟΚ, τους οποίους δεν γνώριζε και δεν ήξερε πώς να τους καθοδηγήσει.
Έτσι διαμορφώθηκε αυτό το ετερόκλητο κράμα του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο με συνταγή «βάλε λίγο απ’ όλα» βρέθηκε στην εξουσία και φυσικά θα κάνει ό,τι είναι δυνατό για να κρατήσει ζωντανή και άσβεστη τη φλόγα της κυβερνησιμότητας, ακόμα και αν χάσει από τη ΝΔ στις ερχόμενες εκλογές. Πιο πολύ ενδιαφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ η διατήρηση του κρίσιμου μεγέθους που δίνει ελπίδα ακόμα και μετά την ήττα, ελπίδα περισσότερο ότι κάποτε «θα ξαναγίνουμε κυβέρνηση» παρά οτιδήποτε άλλο.
Η «ολική επαναφορά» στο ΠΑΣΟΚ
Η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ βέβαια και συμφέρει τον Τσίπρα και τους συν αυτώ, καθώς η Φώφη δεν μπόρεσε και δεν θα μπορέσει να αποκτήσει δυναμική που θα φέρει ξανά το ΠΑΣΟΚ στη δεύτερη αρχικά και στη συνέχεια στην πρώτη θέση. Χαρακτηριστικό της ηγεσίας της είναι η στάση του Σταύρου Θεοδωράκη, ο οποίος υπαναχώρησε από τις αρχικές του δεσμεύσεις, παρά το γεγονός ότι προέκυψε ένας σχεδιασμός για την επόμενη ημέρα και του δικού του κόμματος μέσα από συλλογικές διαδικασίες.
Όμως, πλέον ένα ακόμα σημαντικό σημείο το οποίο πρέπει να αξιοποιήσει όποιος θέλει να κυριαρχήσει στην Κεντροαριστερά είναι ότι το brand name ΠΑΣΟΚ δεν είναι τοξικό και μη αποδεκτό, γιατί «και ο ΣΥΡΙΖΑ μνημόνιο ψήφισε», γιατί και ο ΣΥΡΙΖΑ «τον Κουρουμπλή και τη Μαριλίζα έχει για υπουργούς». Τώρα, μετά από την καταιγίδα, δεν υπάρχει λόγος για αλλαγή ονόματος με ΔΗΣΥ ή ΚΙΝΑΛ ή ό,τι άλλο τρέχα γύρευε μπορεί να προκύψει. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να κατέβει στις εκλογές με το όνομά του, με την πραγματική του εικόνα, με τα λάθη και τα σωστά του και να αναμετρηθεί με το ιμιτασιόν ΠΑΣΟΚ του Αλέξη Τσίπρα.
Μάλιστα, για να είναι ολοκληρωμένη η «ολική επαναφορά» για την ιστορική παράταξη της Κεντροαριστεράς, θα έπρεπε να συνδυαστεί και με την έστω μεταβατική παρουσία ενός Παπανδρέου στο τιμόνι της. Φυσικά όχι του ΓΑΠ, ο οποίος μετρήθηκε, αλλά ίσως του Νίκου Παπανδρέου για ένα διάστημα κατά το οποίο θα γίνει η πραγματική αναδόμηση του Κινήματος ώστε να μπει στη νέα εποχή. Γιατί με αυθεντικό ΠΑΣΟΚ και Παπανδρέου, η επικράτηση στην Κεντροαριστερά απέναντι στο ιμιτασιόν ΠΑΣΟΚ του ΣΥΡΙΖΑ και τον αντιγραφέα Τσίπρα, είναι δεδομένη…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Politik την Παρασκευή 07 Σεπτεμβρίου 2018
