Το κτήριο δεν τηρεί καμία από τις ενδεδειγμένες συνθήκες και υποδομές. Παιδιά με αυτισμό, νοητική υστέρηση, σύνδρομο Down, κινητικά προβλήματα και άλλα σύνδρομα, είναι κάποια από αυτά που φοιτούν.
Όταν μιλάμε για ένα ειδικό σχολείο περιμένει κανείς να δει και να ακούσει για μια εγκατάσταση με όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές λειτουργίας.
Αντί αυτού, στο ΕΕΕΚ Κορδελιού η κατάσταση έχει ως εξής: υπεράριθμοι μαθητές ανυπαρξία υποδομών και γονείς και εκπαιδευτικοί σε απόγνωση.
Κάπου εδώ έρχεται και η σοβαρή απειλή σφράγισης του χώρου από τις αρμόδιες αρχές.
Τι έκανε όμως η Διοίκηση Μανδαλιανού για να λύσει αυτό το μείζον πρόβλημα;
Αφού στην θεωρία επικαλέστηκε μια σειρά από πιθανές λύσεις, κατέληξε ότι η σωστή είναι η καταστροφή μιας καινούργιας σχολικής μονάδας με σκοπό την συστέγαση δύο σχολείων και την στέγαση των παιδιών του ειδικού σχολείου στο κτίριο που περισσεύει!
Άρα, η παραγωγή πολιτικής για την δημοτική αρχή είναι η διάλυση νέων υποδομών και η ευκαιριακή εξυπηρέτηση της κατάστασης αντί των βιώσιμων λύσεων με πλάνο δράσης και μετρήσιμα αποτελέσματα.
*Η λειτουργία των Εργαστηρίων Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Ε.Ε.Ε.Ε.Κ.) θεσπίστηκε με τον Ν.2817/2000, «..για να παρέχουν στους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες επαγγελματικά κατάρτιση, με απώτερο σκοπό την κοινωνική ένταξη και συμμετοχή τους στην παραγωγική διαδικασία.»
Δείτε επίσης: Δ. Κορδελιού – Ευόσμου: Σκληρή κόντρα Βαρνάβα – Μανδαλιανού για το ΕΕΕΚ
