Κάθε χρόνο, πάνω από 175.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από τις συνέπειες της ακραίας ζέστης στην Ευρώπη, την περιοχή του κόσμου που θερμαίνεται με ταχύτερο ρυθμό, σύμφωνα με δελτίο Τύπου που δημοσιεύθηκε σήμερα από το ευρωπαϊκό τμήμα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).
Συνολικά, στην περίοδο 2000-2019, σύμφωνα με την καταγραφή του ΠΟΥ, 489.000 θάνατοι συνδέονται με τη ζέστη, εκ των οποίων το 36%, δηλαδή 176.040 θάνατοι σε ετήσια βάση, προέρχονται από την ευρωπαϊκή περιοχή.
Η ευρωπαϊκή περιφέρεια του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, που εκτείνεται μέχρι την κεντρική Ασία, είναι αυτή που θερμαίνεται πιο γρήγορα, με ρυθμό διπλάσιο του παγκόσμιου μέσου όρου, επισημαίνει ο Οργανισμός.
«Σε όλη την περιοχή και στα 53 κράτη μέλη της, οι πολίτες πληρώνουν το μεγαλύτερο τίμημα», δήλωσε ο περιφερειακός διευθυντής Χανς Κλούγκε στο δελτίο Τύπου.
Την τελευταία 20ετία, η θνησιμότητα που σχετίζεται με τη ζέστη ενισχύθηκε κατά 30% στην περιοχή.
«Οι ακραίες θερμοκρασίες επιδεινώνουν χρόνιες ασθένειες, ειδικότερα καρδιοαγγειακές, αναπνευστικές και εγκεφαλοαγγειακές παθήσεις, καθώς και την ψυχική υγεία και τις διαταραχές που συνδέονται με τον διαβήτη», εκπληρώνει ο WHO Europe.
Αυτές οι συνθήκες προκαλούν επίσης «θερμική καταπόνηση», όταν το ανθρώπινο σώμα αδυνατεί να διατηρήσει τη θερμοκρασία του μεταξύ 36 και 37 βαθμών Κελσίου, η οποία αποτελεί τη κύρια αιτία κλιματικής θνησιμότητας στην περιοχή.
Ο ΠΟΥ προειδοποιεί ότι ο αριθμός των θυμάτων που αποδίδονται στη ζέστη θα «εκτοξευθεί» στα επόμενα χρόνια, λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, που έχει οδηγήσει στην αύξηση των κυμάτων καύσωνα στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια.
«Οι τρεις hottest χρονιές που έχουν καταγραφεί στην ευρωπαϊκή περιοχή του ΠΟΥ σημειώθηκαν μετά το 2020 και τα δέκα πιο θερμά χρόνια καταγράφηκαν από το 2007», σημείωσε ο Κλούγκε.
Σύμφωνα με τον οργανισμό του ΟΗΕ, είναι εφικτό να αντιμετωπίσουμε αυτές τις ακραίες θερμοκρασίες υιοθετώντας απλές συμπεριφορές: να παραμένουμε σε χώρους προστατευμένους από τις υψηλές θερμοκρασίες, να διατηρούμε τα σπίτια μας δροσερά και να παρακολουθούμε τη συχνότητα κατανάλωσης νερού.
