Η χρήση πυρηνικών όπλων για την προστασία από αστεροειδείς: Μια εναλλακτική προσέγγιση

Η χρήση πυρηνικών όπλων για την προστασία από αστεροειδείς: Μια εναλλακτική προσέγγιση

Όταν ένας μεγάλος αστεροειδής απειλεί τον πλανήτη, η πρώτη σκέψη που προκύπτει από τον κινηματογράφο είναι τα πυρηνικά όπλα, όπως επιβεβαιώνεται σε ταινίες όπως οι Αρμαγεδδών και Ολέθρια Σύγκρουση. Μια ισχυρή πυρηνική έκρηξη θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία ενός αστεροειδή διαμέτρου μέχρι τεσσάρων χιλιομέτρων, σύμφωνα με τα αποτελέσματα ενός ασυνήθιστου πειράματος στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τους ερευνητές στην επιθεώρηση Nature Physics, η εκτροπή του αστεροειδούς δεν προέρχεται από το ωστικό κύμα αλλά από τις ισχυρές ακτίνες Χ που παράγονται από την έκρηξη, οι οποίες εξαεροποιούν τον βράχο.

«Το εξαερωμένο υλικό εκτοξεύεται από τη μία πλευρά και σπρώχνει τον αστεροειδή προς την αντίθετη κατεύθυνση», δήλωσε ο Νέιθαν Μουρ των Εθνικών Εργαστηρίων Sandia, επικεφαλής της μελέτης. Ένα σημαντικό πείραμα προστασίας της Γης πραγματοποιήθηκε με την αποστολή DART της NASA το 2023, όπου ένα διαστημικό σκάφος προσέκρουσε εσκεμμένα στον αστεροειδή Δίμορφο με σκοπό να αλλάξει την πορεία του. Ωστόσο, ο Δίμορφος έχει διάμετρο μόλις 160 μέτρων και η συγκεκριμένη μέθοδος δεν θα είχε εφαρμογή σε μεγαλύτερα αντικείμενα, καθώς θα μπορούσε να προκαλέσει θραύση του αστεροειδούς και πτώση κομματιών στη Γη.

Στην νέα πρόταση, προτείνεται η πυρηνική έκρηξη να πραγματοποιείται σε απόσταση από τον αστεροειδή. Για να το προσομοιώσουν, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το «Z Machine» των εργαστηρίων Sandia, ένα γιγάντιο μηχάνημα που παράγει ακτίνες Χ, θεωρούμενο η πιο ισχυρή πηγή ακτινοβολίας παγκοσμίως. «Περίπου 80 τρισεκατομμύρια watt ηλεκτρικού ρεύματος περνούν μέσα από το μηχάνημα σε περίπου 100 δισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου», υπογράμμισαν οι ερευνητές. Προκειμένου να εξετάσουν τη συμπεριφορά αστεροειδών με διαφορετική σύσταση, χρησιμοποιήθηκαν στόχοι διαμέτρου 12 χιλιοστών από πυρίτιο και χαλαζία.

Οι στόχοι τέθηκαν σε ελεύθερη πτώση ώστε να μετρηθεί υπό ποιες συνθήκες επιταχύνονται και, όπως καταγράφηκε στο πείραμα, επιταχύνθηκαν στα 250 χιλιόμετρα ανά ώρα πριν τελικά εξαερωθούν. Οι μετρήσεις δείχνουν ότι ένα πυρηνικό όπλο του ενός μεγατόνου θα μπορούσε να εκτρέψει έναν αστεροειδή τεσσάρων χιλιομέτρων, εάν πυροδοτηθεί σε απόσταση δύο χιλιομέτρων από την επιφάνειά του. Όπως επισήμανε ο Μουρ, *επικαλούμενος τη Στρατηγική Πλανητικής Άμυνας της NASA*, «ένας αστεροειδής διαμέτρου 4 χιλιομέτρων θα ήταν αρκετά μεγάλος για να προκαλέσει παγκόσμια καταστροφή και πιθανώς διατάραξη του ανθρώπινου πολιτισμού».

Loading