Συνέντευξη στον Γιάννη Συμεωνίδη
«Άνθρωποι που εκτιμώ και εμπιστεύομαι, οι προσωπικοί μου φίλοι, κόσμος πολύς από τις προσφυγικές και μεταναστευτικές κοινότητες με προέτρεψαν να απαντήσω θετικά στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να είμαι υποψήφιος ευρωβουλευτής του», αναφέρει, σε συνέντευξη που παραχωρεί στην Politik, ο Γιονούς Μοχαμαντί, πρόεδρος του Ελληνικού Φόρουμ Προσφύγων.
Ο ίδιος, πάντως, παραδέχεται ότι κανείς δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος από την κατάσταση σε αρκετά από τα κέντρα στα οποία διαμένουν οι πρόσφυγες στη χώρα μας, αν και κατανέμει περισσότερες ευθύνες στην Ευρώπη και στις ανισότητες σε οικονομικό και κοινωνικοπολιτικό επίπεδο.
Κατά τον κ. Μοχαμαντί, για να αντιμετωπιστούν οι προσφυγικές- μεταναστευτικές ροές πρέπει να πολεμηθούν οι αιτίες που αναγκάζουν τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τους τόπους τους- οι πόλεμοι, η φτώχεια, η κλιματική αλλαγή-, υπογραμμίζει πως η προσφυγιά είναι η τελευταία επιλογή και παρατηρεί πως λιγότερο από το 5% των προσφύγων παγκοσμίως έρχονται προς την Ευρώπη. Ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, εξάλλου, προκρίνει τη συνεργασία του κράτους, της αυτοδιοίκησης, των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και των κοινοτήτων μεταναστών και προσφύγων για την ομαλή ένταξη, καταλογίζοντας μεγάλη ευθύνη και στη ΝΔ και στο ΚΙΝΑΛ για το ότι με τη στάση τους ανοίγουν το δρόμο στην ακροδεξιά.
Κριτική για τους καταυλισμούς
-Είστε ικανοποιημένος από την κατάσταση που επικρατεί στους προσφυγικούς καταυλισμούς, ιδίως στα νησιά; Δεν υπάρχει ευθύνη και της σημερινής κυβέρνησης για όσα συμβαίνουν σε αυτούς;
«Κανείς δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος από την κατάσταση σε αρκετά από τα κέντρα στα οποία διαμένουν οι πρόσφυγες. Υπάρχουν προβλήματα και η κυβέρνηση άλλωστε δεν το αρνείται. Μέσα όμως στο ασφυκτικό πλαίσιο που υπήρχε και ακόμα υπάρχει για την Ελλάδα, πιστεύω ότι έχουν γίνει πολλά θετικά πράγματα και προφανώς, υπάρχει ακόμα περιθώριο βελτίωσης. Υπάρχει μια ελληνική έκφραση που λέει: «Μόνο ο τεμπέλης δεν κάνει λάθη». Ασφαλώς και ο ΣΥΡΙΖΑ τα τεσσεράμισι χρόνια που κυβερνά την χώρα είχε καθυστερήσεις και αστοχίες, παράλληλα όμως κατάφερε να επιτύχει αρκετά σημαντικά πράγματα σε διάφορους τομείς, όπως και στο προσφυγικό ζήτημα. Κυρίως συνέβαλε θετικά με λόγια και έργα για να φτιαχτεί εκείνο το συγκλονιστικό κλίμα αλληλεγγύης μέσα στο οποίο οι Έλληνες πολίτες υποδέχθηκαν τους πρόσφυγες.
Όμως το σοβαρότερο πρόβλημα υπάρχει στο ευρωπαϊκό επίπεδο, γιατί το προσφυγικό/μεταναστευτικό ζήτημα είναι κυρίως ευρωπαϊκό και χρειάζεται μια πανευρωπαϊκή αντιμετώπιση. Δυστυχώς δεν υπάρχει επιμερισμός ευθυνών στην Ευρώπη και οι ανισότητες σε οικονομικό και κοινωνικοπολιτικό επίπεδο δημιουργούν τεράστια προβλήματα, ιδιαίτερα στις χώρες όπως η Ελλάδα που λόγω της γεωγραφικής θέσης, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη».
–Ποιοι θεωρείτε πως είναι οι πιο ενδεδειγμένοι τρόποι για να αντιμετωπιστούν οι προσφυγικές- μεταναστευτικές ροές; Τι πρέπει να γίνει για την ενσωμάτωση των προσφύγων στην ελληνική κοινωνία;
«Για να αντιμετωπιστούν οι προσφυγικές-μεταναστευτικές ροές πρέπει να αντιμετωπιστούν οι αιτίες που οδηγούν και αναγκάζουν τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τους τόπους τους, οι πόλεμοι, η φτώχεια, η κλιματική αλλαγή. Κανείς δεν θέλει να φύγει από τον τόπο του. Είναι η τελευταία ελπίδα και η τελευταία επιλογή η προσφυγιά. Άρα όσο δεν υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές για τους ανθρώπους θα έχουμε και ροές προς την Ευρώπη. Να επισημάνω ότι λιγότερο από το 5% των προσφύγων παγκοσμίως, έρχονται προς την Ευρώπη και σίγουρα δεν είναι μεγάλος ο αριθμός και ουσιαστικά δεν υπάρχει προσφυγική- μεταναστευτική κρίση στην Ευρώπη. Αυτή η κρίση υπάρχει στις γειτονικές χώρες από όπου έρχονται οι πρόσφυγες, στις οποίες τον μισό πληθυσμό αποτελούν οι πρόσφυγες και μετανάστες. Στην πραγματικότητα στην Ευρώπη έχουμε πολιτική κρίση, κρίση της αλληλεγγύης και κρίση του επιμερισμού ευθυνών και όχι προσφυγική κρίση. Όσο υπάρχουν αυτές οι κρίσεις και οι ευρωπαϊκές χώρες δεν στέκονται στο ύψος των περιστάσεων, όσο αμφισβητούνται οι ευρωπαϊκές αρχές και αξίες και τα ευρωπαϊκά κεκτημένα από χώρες- μέλη, τόσο εντείνονται τα προβλήματα και μεγαλώνουν οι ανισότητες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι ευρωπαίοι πολίτες και ιδιαίτερα σε χώρες, όπως η Ελλάδα να υποφέρουν πιο πολύ, μαζί τους και οι πρόσφυγες και μετανάστες.
Δεν συμφωνώ με τον όρο «ενσωμάτωση» γιατί εκφράζει μια δράση μονόπλευρη, το εξετάζει από τη μία μόνο πλευρά. Ενώ η ένταξη με εκφράζει καλύτερα. Η ένταξη χρειάζεται κινήσεις και δράσεις από δύο πλευρές, πρόσφυγες-μετανάστες και τοπική κοινωνία. Είναι αναγκαίο να δημιουργούνται πλαίσια και να γίνονται δράσεις που ευαισθητοποιούν και κινητοποιούν και τις δύο πλευρές. Και οι δύο πλευρές, έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις, που πρέπει να σέβονται. Να μην ξεχάσουμε τον κεντρικό ρόλο του κράτους και της αυτοδιοίκησης. Το πλαίσιο και η στρατηγική ένταξης πρέπει να ορίζεται από το κεντρικό κράτος και η αυτοδιοίκηση, η κοινωνία των πολιτών, καθώς και οι κοινότητες μεταναστών και προσφύγων παίζουν κεντρικό ρόλο στην πραγματοποίησή τους. Άρα, η συνεργασία του κράτους, της αυτοδιοίκησης, των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και των κοινοτήτων μεταναστών και προσφύγων είναι απαραίτητη για την σωστή και ομαλή ένταξη των μεταναστών και προσφύγων».
«Μεγάλη ευθύνη ΝΔ-ΚΙΝΑΛ»
-Τι και ποιος σας έπεισαν να κατεβείτε υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΣΥΡΙΖΑ;
«Συμμετείχα στις δράσεις και στις κινήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδιαίτερα στο προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα από την πρώτη ημέρα που βρέθηκα στην Ελλάδα. Η αποδοχή της διαφορετικότητας, η κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα, η ενεργή συμμετοχή, τα δικαιώματα, καθώς και οι υποχρεώσεις των μεταναστών και προσφύγων πάντα ήταν στο επίκεντρο των δράσεών μου. Ενεργή συμμετοχή σημαίνει τη συμμετοχή και συμβολή στα κοινά και σε όλα τα επίπεδα. Τα πολιτικά δικαιώματα και η πολιτική συμμετοχή των μεταναστών και προσφύγων είναι ένα από τα πιο σημαντικά και αναγκαία κομμάτια της ένταξης. Η υποψηφιότητά μου στις προσεχείς ευρωεκλογές, μαζί και με άλλα σημαντικά ζητήματα, εκφράζει ακριβώς την αναγκαιότητα αυτής της συμμετοχής.
Θεωρώ πολύ σημαντική και κρίσιμη αυτή την στιγμή επειδή η διακύβευση είναι μεγάλη. Βρισκόμαστε σε μια πραγματικά κρίσιμη καμπή της ιστορίας. Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει. Υπάρχουν πολλά θέματα που μας απασχολούν τη στιγμή που μιλάμε. Το προσφυγικό, η κλιματική αλλαγή, οι οικονομικές ανισότητες και η άνοδος της άκρας δεξιάς. Αυτά μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με τη συμμετοχή όλων μας. Η αδιαφορία και η αδράνεια απέναντι σε αυτά τα ζητήματα θα έχει αμέτρητες και σοβαρές συνέπειες. Μέσω του ΣΥΡΙΖΑ και μιας προοδευτικής συμμαχίας, σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, μπορούν να αντιμετωπιστούν αυτά τα σοβαρά προβλήματα. Και σε αυτό το χώρο μπορώ και εγώ να συμβάλλω και να εκφράζω τις απόψεις και τις θέσεις μου στο ακέραιο.
Σας ανέφερα λοιπόν το τι με έπεισε. Να σας πω τώρα και πώς προέκυψε: Μου προτάθηκε από το τμήμα Προσφυγικής-Μεταναστευτικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνεννόηση προφανώς με την ηγεσία του κόμματος. Αμέσως μετά, άνθρωποι που εκτιμώ και εμπιστεύομαι, οι προσωπικοί μου φίλοι, κόσμος πολύς από τις προσφυγικές και μεταναστευτικές κοινότητες, με προέτρεψαν να απαντήσω θετικά».
-Φοβάστε άνοδο της ακροδεξιάς στην Ελλάδα και στην Ευρώπη στις ευρωεκλογές; Έχουν ευθύνη και τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου;
«Πράγματι βλέπουμε μια ανησυχητική αύξηση των ακροδεξιών απόψεων, μιας ρητορικής μίσους αλλά και εφαρμοζόμενων πλέον ακροδεξιών πολιτικών στην Ευρώπη. Η μεγάλη ευθύνη των συντηρητικών κομμάτων, (όπως στην χώρα μας της Νέας Δημοκρατίας) με την προσθήκη δυστυχώς και κάποιων δυνάμεων που ανήκαν κάποτε στην σοσιαλδημοκρατία, αλλά τώρα τοποθετούνται στρατηγικά στην δεξιά, νεοσυντηρητικά θα τα ονόμαζα αυτά τα τελευταία, (όπως το ΚΙΝΑΛ της κυρίας Γεννηματά), είναι ότι υιοθετώντας και εφαρμόζοντας ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές ανοίγουν το δρόμο στην ακροδεξιά. Γιατί αυξάνουν τις ανισότητες και τη φτώχεια. Γιατί με την ανοχή ή και την πριμοδότηση του εθνικισμού δυναμώνουν τις τοπικές και τις διεθνείς συγκρούσεις. Για να αυξήσουν τα κέρδη των λίγων, αυξάνουν την άγρια εκμετάλλευση ανθρώπων και φύσης, προκαλώντας έτσι μεγάλες οικολογικές και προσφυγικές τραγωδίες.
Φτιάχνονται με αυτόν τον τρόπο, ένας-ένας οι κρίκοι μιας βαριάς αλυσίδας, μιας αλυσίδας μεγάλων προβλημάτων. Στην άκρη αυτής της αλυσίδας η κλειδαριά, αυτός ο μηχανισμός που απειλεί να κλειδώσει, φυλακίζοντας ξανά την Ευρώπη στο πιο σκοτεινό πρόσφατο παρελθόν της, είναι ο ρατσισμός και το μίσος, ο ακροδεξιός κίνδυνος που δεν διστάζει να εμφανιστεί συχνά ακόμη και με το πρόσωπο του νεοφασισμού και του νεοναζισμού.
Πιστεύω ότι οι ευρωπαϊκοί λαοί θυμούνται τα τραγικά αποτελέσματα που υπήρξαν στο παρελθόν, έχουν εμπεδώσει την αξία της δημοκρατίας και δεν θα επιτρέψουν στον εφιάλτη να ξαναμπεί στην ζωή τους».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Politik την Παρασκευή 17 Μαΐου 2019
