Ογδόντα χρόνια πριν, ένα λαϊκό ποτάμι πλημμύρισε τους δρόμους της Αθήνας, διψώντας να γιορτάσει την απελευθέρωσή του από τα κατοχικά στρατεύματα, που αποχωρούσαν κάτω από τα χτυπήματα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Στις 12 Οκτωβρίου 1944, στις 9.45, μαχητές του ΕΛΑΣ κατέβασαν από την Ακρόπολη τη ναζιστική σημαία και στα κτίρια του κέντρου άρχισαν να εμφανίζονται τεράστια πανό του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Αυτή η ημέρα σήμανε την κατάληξη μιας περιόδου 42 μηνών που σημαδεύτηκε από πρωτόγνωρα δεινά και θυσίες για τις εργατικές-λαϊκές δυνάμεις. Στην ανακοίνωσή της, η ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει ότι «η κυρίαρχη μερίδα των Ελλήνων καπιταλιστών ακολούθησε τα οπισθοχωρούντα υπολείμματα των ελληνικών και βρετανικών στρατευμάτων και τον βασιλιά, ενώ άλλοι συνεργάστηκαν με τις Αρχές Κατοχής».
Στη συνέχεια, επισημαίνεται ότι «όσο πλησίαζε η Απελευθέρωση, τόσο αναδεικνυόταν πιο καθαρά η ταξική πάλη που συνέχισε να διατρέχει τις εξελίξεις στα χρόνια της Τριπλής Φασιστικής Κατοχής». Το ΚΚΕ τονίζει επίσης ότι «λόγω αδυναμιών στη στρατηγική του, δεν κατόρθωσε να αξιοποιήσει τις δυνατότητες επαναστατικής κατάκτησης και εγκαθίδρυσης της εργατικής εξουσίας στην Ελλάδα».
«Ογδόντα χρόνια μετά, τα αίτια που οδήγησαν στον ιμπεριαλιστικό Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στην ΕΑΜική Αντίσταση παραμένουν έντονα», υπογραμμίζει η ανακοίνωση, προσθέτοντας ότι «ο καθημερινός ανταγωνισμός μεταξύ ΗΠΑ-Κίνας και οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή επιβεβαιώνουν ότι οι ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις συνεχίζουν να έχουν θύματα τους λαούς».
