Πάνω από το 50% των εργαζομένων στην Ευρώπη εμφανίζουν συμπτώματα συναισθηματικής εξάντλησης, επηρεάζοντας την παραγωγικότητα και την υγεία τους. Στην Ευρώπη, πάνω από το 50% των εργαζομένων εμφανίζουν συμπτώματα burnout. Το πρωταρχικό στάδιο της εξάντλησης είναι γνωστό ως συναισθηματική εξάντληση η οποία μπορεί να μειώσει την παραγωγικότητα και να έχει τεράστιο αντίκτυπο στην υγεία των εργαζομένων. Ωστόσο, εάν οι εργοδότες λάβουν μέτρα για να το αποτρέψουν, μπορεί να αποφέρει τεράστια οφέλη τόσο για την προσωπική ευημερία όσο και για το τελικό αποτέλεσμα της εταιρείας, σύμφωνα με το The Conversation.
Τι είναι η συναισθηματική εξάντληση; Οι εργαζόμενοι έχουν περιορισμένους πόρους, από άποψη χρόνου και ενέργειας, για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της δουλειάς τους. Ενώ αυτή η πίεση μπορεί να τονώσει τα κίνητρα των εργαζομένων, μπορεί επίσης να εμποδίσει την προσωπική ανάπτυξη και να επηρεάσει την ευημερία. Οι εργαζόμενοι που υπο suffer από συναισθηματική εξάντληση δεν έχουν σωματική ή ψυχική ενέργεια. Είναι εκνευρισμένοι, απογοητευμένοι και δεν έχουν τη δύναμη να δουλέψουν καλά και κάνουν μόνο το ελάχιστο για να εξοικονομήσουν ενέργεια. Επομένως, επηρεάζει όχι μόνο την προσωπική τους ευημερία αλλά και την παραγωγικότητα μιας εταιρείας.
Συναισθηματικά εξαντλημένοι εργαζόμενοι αισθάνονται δυσαρεστημένοι με τη δουλειά τους και μπορεί να σκέφτονται να παραιτηθούν, αλλά αυτό έχει μια άλλη πλευρά – οι ικανοποιημένοι εργαζόμενοι που απολαμβάνουν αυτό που κάνουν θα έχουν θετική στάση.
Τι προκαλεί το burnout; Μερικοί παράγοντες κινδύνου για συναισθηματική εξάντληση στο χώρο εργασίας είναι: Laissez-faire leadership, όπου οι διευθυντές δεν εμπλέκονται ούτε αναλαμβάνουν την ευθύνη. Δεν εξηγούν τους στόχους και τον τρόπο επίτευξής τους, και κάνουν ελάχιστα για να παρακινήσουν τους υπαλλήλους τους. Υπερβολικός φόρτος εργασίας. Οι εργαζόμενοι που δεν έχουν αρκετό χρόνο για να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους δεν μπορούν να ξεκουραστούν και νιώθουν καταπονημένοι. Έλλειψη σαφώς καθορισμένων καθηκόντων και ευθυνών των εργαζομένων. Αυτό συμβαίνει όταν οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν ασαφή αιτήματα, γεγονός που καθιστά δύσκολο για αυτούς να εκπληρώσουν αποτελεσματικά τα καθήκοντά τους.
Πώς μπορούμε να αποτρέψουμε το burnout; Οι διευθυντές ανθρώπινου δυναμικού πρέπει να αποτρέψουν και να μειώσουν τη συναισθηματική εξάντληση. Ακολουθούν μερικοί τρόποι για να το κάνετε αυτό: Παρέχετε περισσότερους πόρους στο χώρο εργασίας, όπως χρόνο και υποστήριξη. Δώστε στους εργαζόμενους μεγαλύτερη αυτονομία και έλεγχο επί των καθηκόντων και του φόρτου εργασίας τους. Βελτιώστε την οργανωτική ισότητα ενθαρρύνοντας ευγενικές, ειλικρινείς και με σεβασμό αλληλεπιδράσεις στο χώρο εργασίας. Προωθήστε την εποικοδομητική, υποστηρικτική και παρακινητική ηγεσία. Εκχωρήστε διαχειρίσιμους φόρτους εργασίας, οι οποίοι βοηθούν στη διατήρηση μιας θετικής στάσης.
Burnout και διαδικτυακή εργασία. Σε πολλούς οργανισμούς και χώρους εργασίας, η πανδημία ώθησε τη χρήση της διαθέσιμης τεχνολογίας για να γίνει η εργασία πιο ευέλικτη από άποψη χρόνου και τόπου. Αυτοί οι νέοι τρόποι εργασίας έχουν ανοίξει τη συζήτηση για το πώς, πού και πότε εργάζονται οι άνθρωποι, κάτι που με τη σειρά του έχει αντίκτυπο στις προσδοκίες, τη συμπεριφορά και την ευημερία των εργαζομένων. Αυτοί οι νέοι τρόποι εργασίας μπορεί να είναι επωφελείς, αλλά μπορούν επίσης να αποτελέσουν άλλη μια πηγή πίεσης στο χώρο εργασίας που επηρεάζει τη σωματική και ψυχική υγεία με διάφορους τρόπους.
Ως όφελος, η διαδικτυακή εργασία έχει κάνει τα περιβάλλοντα εργασίας πιο ευέλικτα. Ωστόσο, μπορεί επίσης να προκαλέσει υπερφόρτωση πληροφοριών, διακοπές, παρεξηγήσεις και την ανάγκη συνεχούς σύνδεσης. Αυτό επιδεινώνεται από την έλλειψη υποστήριξης, την αντίσταση στην αλλαγή και τις δυσκολίες στην εξισορρόπηση της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής.
Οι εργοδότες έχουν καθήκον να αποφεύγουν τη συναισθηματική και ψυχική εξάντληση. Μπορούν να το κάνουν αυτό με διάφορους τρόπους, όπως η παροχή ενός καλού εργασιακού περιβάλλοντος που υποστηρίζει τη συναισθηματική ευημερία των εργαζομένων, την εξισορρόπηση του φόρτου εργασίας και την προώθηση θετικών και παρακινητικών στυλ ηγεσίας. Μπορούν επίσης να κάνουν πιο συγκεκριμένα βήματα, όπως η παροχή προγραμμάτων κατάρτισης και επαγγελματικής ανάπτυξης, η θέσπιση σαφών πολιτικών επικοινωνίας και η προώθηση εργασιακών περιβαλλόντων με σεβασμό και συνεργατικών σχέσεων. Η εφαρμογή αυτών των μέτρων μπορεί να είναι εξαιρετικά επωφελής για την ευημερία των εργαζομένων και, τελικά, την επιτυχία μιας εταιρείας.
