Η αντιμετώπιση των κακώσεων του αρθρικού χόνδρου στους αθλητές κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου αποτελεί ένα δύσκολο πρόβλημα. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετές στρατηγικές που μπορούν να εφαρμοστούν για να διαχειριστούν τις χόνδρινες κακώσεις μέχρι την οριστική θεραπεία τους.
Η αρχική αντιμετώπιση περιλαμβάνει συντηρητικά μέτρα, που αποσκοπούν στη μείωση της φλεγμονής και στην ανακούφιση από τον πόνο. Αυτά τα μέτρα περιλαμβάνουν: Ανάπαυση και περιορισμός φορτίων, με αποφυγή δραστηριοτήτων που επιβαρύνουν την τραυματισμένη άρθρωση. Ο αθλητής μπορεί να συνεχίσει τη συμμετοχή του με μειωμένο φόρτο ή να προσαρμόσει τις δραστηριότητές του. Επίσης, η φυσιοθεραπεία περιλαμβάνει ειδικές ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυών γύρω από την πάσχουσα άρθρωση, καθώς και τεχνικές βελτίωσης της ευλυγισίας και της σταθερότητας.
Οι ορθοβιολογικές θεραπείες έχουν φέρει επανάσταση στην αποκατάσταση των τραυματισμών χόνδρου και χρησιμοποιούνται ευρέως στους αθλητές για την επιτάχυνση της επούλωσης κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου. Η έγχυση πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια (PRP) βοηθά στην αναγέννηση του χόνδρου και στη μείωση του πόνου. Σε περιπτώσεις που η συντηρητική και ορθοβιολογική αντιμετώπιση δεν αποδίδουν, μπορεί να απαιτείται χειρουργική επέμβαση.
Ένα από τα κλειδιά για την επιτυχή αντιμετώπιση των παθήσεων χόνδρου κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου είναι η προσαρμογή της αθλητικής δραστηριότητας. Οι προπονητές πρέπει να προσαρμόσουν το προπονητικό πρόγραμμα για να μειώσουν την πίεση στην τραυματισμένη άρθρωση και οι αθλητές να επικεντρωθούν σε ασκήσεις που δεν επιβαρύνουν τον τραυματισμένο χόνδρο.
Η αποτελεσματική αντιμετώπιση των παθήσεων του χόνδρου στους αθλητές κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου απαιτεί συνδυασμό συντηρητικών, ορθοβιολογικών και, εφόσον χρειάζεται, χειρουργικών προσεγγίσεων.
