Η Ζέτα Μακρυπούλια παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην κάμερα του ANT1, όπου μίλησε μεταξύ άλλων για την προσωπική της ζωή.
«Στα 25 νόμιζα ότι η ζωή θα είναι έτσι για πάντα, ωραία. Αλλά δεν είναι έτσι. Δεν είναι κακό τελικά να μεγαλώνουμε. Έχουν αλλάξει τα πάντα πια στη ζωή μου, βρίσκομαι σε μία φάση εσωστρέφειας. Κάτι ψάχνω να βρω για μένα, κάτι κουνήθηκε έντονα μέσα μου και δεν ικανοποιούμαι εύκολα», είπε αρχικά η Ζέτα Μακρυπούλια.
«Το ψάχνω χρόνια και αυτό δεν τελειώνει ποτέ. Αργείς πολύ να καταλάβεις τι σου συμβαίνει και γιατί πηγαίνεις κάθε βδομάδα κάπου και λες τα σώψυχά σου. Η διάθεση ανεβοκατεβαίνει, αν σου συμβεί και κάτι δυσάρεστο… είναι όλα μαζί. Έκανα ψυχοθεραπεία από τα 27 για μία δεκαετία συστηματικά, τώρα κάνω άλλα πράγματα», εξομολογείται η ηθοποιός.
«Έχω αποτραβηχτεί λίγο, γιατί δεν θεωρώ ότι έχει κανένα νόημα να βγαίνει κανείς και να λέει τα προβλήματά του στην τηλεόραση. Δεν λύνονται. Ήμουν πάντα κλειστό παιδί. Όταν έγιναν 2-3 πολύ άσχημα πράγματα στη ζωή μου, αποτραβήχτηκα εντελώς και απομυθοποίησα τα πάντα», περιγράφει η Ζέτα Μακρυπούλια αμέσως μετά.
«Ήθελα να πηγαίνω απλώς και να κάνω τη δουλειά μου και να μη δίνω δικαιώματα. Τι νόημα έχει να βγω και να πω ότι μπορεί να περνάω, ας πούμε, μία κατάθλιψη; Ήταν πολύ πιο δύσκολο και το θέατρο που έπαιξα για πολλά χρόνια με τους ανθρώπους μου. Δεν ήθελα να δώσω δικαιώματα, δεν μοιραζόμουν τα προβλήματά μου με κανέναν. Πήγαινα μες στην τρελή χαρά στη δουλειά μου, άσχετα με το τι συνέβαινε μέσα μου. Αν δεν πιάσεις πιάτο, δεν ανεβαίνεις», παραδέχεται χαρακτηριστικά η Ζέτα Μακρυπούλια.
