Η αναμονή σχετίζεται με τις ψυχικές διαδικασίες του εγκεφάλου που επηρεάζουν την υπομονή μας. Σε κάθε στιγμή της καθημερινότητάς μας, οι καταστάσεις αναμονής μπορούν να προκαλέσουν ανησυχία και δυσαρέσκεια, από τις αναμονές στο τηλέφωνο έως τις καθυστερήσεις των δημόσιων συγκοινωνιών. Ο εγκέφαλος διαθέτει μια εξελιγμένη εσωτερική αριθμομηχανή που καθορίζει πότε πρέπει να επιμείνουμε και πότε να αποχωρήσουμε από μια κατάσταση. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια ανακάλυψαν ότι οι διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου μας αξιολογούν συνεχώς την αξία της υπομονής και προσαρμόζονται ανάλογα.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Neuroscience, άτομα με βλάβες σε συγκεκριμένες περιοχές του προμετωπιαίου φλοιού, όπως το vmPFC και το dmPFC, είχαν μειωμένη υπομονή και δυσκολεύονταν να διακρίνουν πότε αξίζει να περιμένουν. Η αξία της υπομονής δεν αφορά μόνο τον αυτοέλεγχο αλλά σχετίζεται με το πώς ο εγκέφαλός μας εκτιμά και προσαρμόζεται σε πραγματικό χρόνο.
Επιπλέον, οι επιστήμονες εξετάζουν τον ρόλο των νευροδιαβιβαστών, όπως η ντοπαμίνη και η σεροτονίνη, στην προθυμία μας να περιμένουμε, με τα προκαταρκτικά αποτελέσματα να υποδεικνύουν ότι η σεροτονίνη διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην αύξηση της υπομονής μας.
Για να γίνουμε πιο υπομονετικοί, προτείνεται να εφαρμόσουμε μια γνωστική επανεκτίμηση. Αυτό περιλαμβάνει την αλλαγή προοπτικής σχετικά με τις δυσάρεστες καταστάσεις, όπως οι πολύωρες μετακινήσεις, προσπαθώντας να βρούμε τρόπους να απολαύσουμε τη διαδρομή, όπως ακούγοντας μουσική ή audiobooks. Επιπλέον, η συγκέντρωση στον σκοπό ή τον στόχο μας μπορεί να μας βοηθήσει να διατηρήσουμε τη υπομονή μας σε δύσκολες στιγμές, όπως έδειξε έρευνα σε νέους δρομείς που εκπαιδεύονταν για φιλανθρωπικούς μαραθώνιους.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
