Η Ράγιο Βαγεκάνο, «καταδικασμένη» να ζει στη σκιά των μεγάλων του ισπανικού ποδοσφαίρου, έχει μια μοναδική ταυτότητα που την καθιστά ξεχωριστή. Το πρόσφατο ισόπαλο αποτέλεσμα (3-3) απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης αφαιρεί την ευκαιρία από τους πρωταθλητές Ευρώπης να βρεθούν στην κορυφή της La Liga. Αυτό το αποτέλεσμα συμβαδίζει με τους εορτασμούς των 100 χρόνων του συλλόγου, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύει τον διχασμό που βιώνει το κλαμπ μεταξύ ιδιοκτησίας και φιλάθλων. Στον αγώνα αυτό, οι φίλαθλοι εκφράζουν έντονα την αντίθεσή τους προς τον πρόεδρο του συλλόγου.
Ο Ραούλ Μαρτίν Πρέσα αγόρασε το 2011 το 96% των μετοχών της Ράγιο, βελτιώνοντας τα οικονομικά της ομάδας. Ωστόσο, η απουσία επενδύσεων για την ενίσχυση της ομάδας έχει προκαλέσει αμφισβήτηση. Η Ράγιο Βαγεκάνο έχει σαφή πολιτική και κοινωνική ταυτότητα, με τους οργανωμένους οπαδούς της να αντιμάχονται την πλουτοκρατία και να αντιτίθενται στην κατασκευή ενός νέου γηπέδου. Στην εργατική συνοικία του Βαγέκας, οι φίλαθλοι επιθυμούν να διατηρήσουν την αυθεντικότητα της εμπειρίας του γηπέδου.
Η ρήξη μεταξύ ιδιοκτησίας και φιλάθλων προήλθε και από την περιπέτεια με τον Ρόμαν Ζοζούλια το 2017, γεγονός που προκαλεί έντονες αντιδράσεις στους οπαδούς. Οι ενοίκοι της περιοχής γύρω από το γήπεδο, οι οποίοι απολαμβάνουν να παρακολουθούν τους αγώνες από τα μπαλκόνια τους, συνεχίζουν να αντιστέκονται στις αλλαγές που επιθυμεί η διοίκηση. Η Ράγιο Βαγεκάνο αντιπροσωπεύει ένα απολίθωμα αξιών και κουλτούρας που αντιτίθεται στις σύγχρονες τάσεις του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.
Αν και η πλειοψηφία των φιλάθλων υποστηρίζει την κοινότητα και την κοινωνική δράση του συλλόγου, ορισμένοι εκφράζουν τις ανησυχίες τους για την έλλειψη σύγχρονων υποδομών, όπως το ηλεκτρονικό σύστημα πώλησης εισιτηρίων, που οδηγεί σε μεγάλες ουρές στα εκδοτήρια.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
