Αναγκαία η επαναξιολόγηση του ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας για τη βελτίωση της ποιότητας της δημοκρατίας. Η αντιμετώπιση του Προέδρου της Δημοκρατίας αναδεικνύει μια σοβαρή αντίφαση στην ελληνική πολιτική σκηνή. Από τη μία πλευρά, τον θεωρούμε αρχηγό του κράτους, του αποδίδουμε σημαντικές τιμές και η υπογραφή του είναι απαραίτητη για κάθε νομοθέτημα. Από την άλλη, ωστόσο, καταλήγουμε, κυρίως μετά την τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος, να τον θεωρούμε απλώς μια συμβολική επιλογή του εκάστοτε πρωθυπουργού, με κριτήρια που συχνά υπονομεύουν την ουσία του θεσμού.
Η αντίφαση αυτή δεν είναι καινούργια, αλλά διαχρονικά αποτυπώνεται στη διαδρομή του θεσμού από τη Μεταπολίτευση και έπειτα. Η αρχική επιλογή μεταξύ προεδρευόμενης και προεδρικής δημοκρατίας έγινε μετά από πολλές συζητήσεις και προβληματισμούς, με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να προκρίνει κάποιες υπερεξουσίες για τον Πρόεδρο. Η διαδικασία εκλογής του, που πραγματοποιείται από τους βουλευτές και όχι από τον λαό, συνιστά ήδη μια αντινομία στον ρόλο του ως ανώτατου πολιτειακού παράγοντα.
Στην αναθεώρηση του 1986, οι υπερεξουσίες του Προέδρου περιορίστηκαν, ωστόσο, η απαίτηση για ευρεία συναίνεση κατά την εκλογή του επιβεβαίωσε τη θέση του ως ανώτερου πολιτειακού προσώπου, με συνέπεια τη σύνδεση της διαδικασίας εκλογής του με τις πολιτικές εξελίξεις. Όμως, η μετάβαση σε μια διαδικασία όπου απαιτούνται λιγότεροι βουλευτές για την εκλογή του προεδρικού υποψηφίου απλώς αποδυνάμωσε τον θεσμικό του ρόλο.
Ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας κινδυνεύει να γίνει διακοσμητικός αν συνεχίσει να εκλέγεται μόνο από την κυβερνητική πλειοψηφία. Αυτό θέτει υπό αμφισβήτηση την πραγματική του αξία και ικανότητα να λειτουργεί ως εγγυητής του δημοκρατικού πολιτεύματος, και παράλληλα, αναδεικνύει την ανάγκη για μια ριζική επαναξιολόγηση του ρόλου του. Εάν η πρόταση για μια εξαετή θητεία προχωρήσει, θα μπορούσε να επιβεβαιώσει τη δευτερεύουσα φύση του, υποβιβάζοντας το αξίωμα σε μια καθαρά τιμητική θέση.
Είναι επιτακτική η ανάγκη για δημόσιο διάλογο σχετικά με τη θέση και τις αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα παραμείνει ένας θεσμός με ουσιαστικό ρόλο, ανεξάρτητος από κομματικές σκοπιμότητες. Μόνο με αυτή την προσέγγιση μπορούμε να εγγυηθούμε μια πραγματική αναβάθμιση της δημοκρατικής μας λειτουργίας και των θεσμών.
Πηγή περιεχομένου: in.gr