Ανακαλύψτε την πορεία του Μίμη Δομάζου από το συνοικισμό Κουντουριώτη μέχρι την επιτυχία στο ποδόσφαιρο. Ήταν μια μάνα, την έλεγαν Ουρανία. Μόνη της στον κόσμο με τον δεκαπεντάχρονο γιο της, τον Μίμη. Ξενοδούλευε προκειμένου να μεγαλώσει το παιδί που ήθελε πέντε ζευγάρια παπούτσια τον μήνα, για να κλωτσάει όλους τους τενεκέδες και τις πέτρες στον συνοικισμό Κουντουριώτη, στους Αμπελοκήπους.
Η επιθυμία του Μίμη ήταν να κερδίσει χρήματα από το ποδόσφαιρο, ώστε να σταματήσει η μητέρα του να δουλεύει και να την εγκαταστήσει σε ένα ζεστό σπίτι. Ο ίδιος δήλωσε, «Χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο ποδόσφαιρο και στους φιλάθλους που με βοήθησαν να κάνω πραγματικότητα την επιθυμία μου.»
Είναι χωμένος μέσα σε μια πολυθρόνα στα γραφεία του Ταχυδρόμου και μιλάει ζεστά, χωρίς επιτήδευση, κοκκινίζοντας πού και πού. Μιλά για την Τροχαία και τη μνηστή του, την γνωστή ερμηνεύτρια των λαϊκών τραγουδιών, Βίκυ Μοσχολιού. Έχουν ήδη ανταλλάξει βέρες εδώ και δυόμισι χρόνια.
«Μόλις τελειώσει το πρωτάθλημα, παντρευόμαστε και θα φύγουμε για γαμήλιο ταξίδι στην Αυστραλία», ανέφερε με ενθουσιασμό.
Πέρασαν δέκα χρόνια από τότε που ο Μίμης Δομάζος φόρεσε τη φανέλα της Άμυνας Αμπελοκήπων. Η γρήγορη αναγνώρισή του από τους ειδικούς του Παναθηναϊκού τον έφερε στον σύλλογο με μόλις δύο χιλιάδες δραχμές. Από εκεί και πέρα, η καριέρα του απογειώθηκε, φθάνοντας σε προσωπικές και επαγγελματικές επιτυχίες, ενώ σύντομα εγκαταστάθηκε με τη σύζυγό του, Βίκυ Δομάζου, σε ένα πραγματικό ρετιρέ.
Ο επίσημος μισθός του Μίμη Δομάζου το 1958 ανέρχονταν στις εξακόσιες δραχμές τον μήνα, τις οποίες έδινε στη μητέρα του, επιβεβαιώνοντας ότι είχε δίκιο στις φιλοδοξίες του.
Ο Μίμης Δομάζος αποδείχθηκε ένας καλός ποδοσφαιριστής και άνθρωπος προσηλωμένος στους στόχους του. Σήμερα, ο πρώην πιτσιρικάς του Κουντουριώτη, που παρακολουθούσε τα γλυκά μέσα από τα τζάμια των ζαχαροπλαστείων, είναι ιδιοκτήτης ενός εστιατορίου και ενός ζαχαροπλαστείου.
«Όχι, και αυτό είναι ίσως το περίεργο. Η πρώτη ομάδα που αγάπησα ήταν ο Ολυμπιακός. Τώρα, βέβαια, ο Παναθηναϊκός είναι η ζωή μου». Αυτό αναφέρει ο Δομάζος σε μία συνέντευξή του το 1967, που υπογράμμισε την αγάπη του για το ποδόσφαιρο και την προσωπική του εξέλιξη.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
