Καλοκαίρι, 1989. Βράδυ. Η δουλειά είναι στην αορτή της πλατείας. Σ΄ ένα εντυπωσιακό νεοκλασικό Φαβιέρου και Μάγιερ. Πεταγόμαστε από τα γραφεία μας με φωνές και κλάματα απ΄ έξω.
Ο ρεσεψιονίστ του ξενοδοχείου των ολιγόωρων ερωτικών συνευρέσεων, απ΄ όπου δραπέτευσε το αταίριαστο ζεύγος των δρομέων, ψοφάει για κουτσομπολιό. Τσακώθηκαν για το… μαρούλι πληροφορεί απαθώς τους άφωνους γειτόνους. Δέκα χρόνια στο ίδιο πόστο έχουν δει πολλά τα μάτια του.
Πλατεία Ανεξαρτησίας είναι το επίσημο όνομά της, αλλά σπανίως την αποκαλούν έτσι. Το παλιό της όνομα γράφτηκε με ανεξίτηλη μελάνη στην ιστορία και σαν γονιδιακά πέρασε στη συνείδηση των γενεών, που γεννήθηκαν και ανατράφηκαν εδώ κι ας ήταν κάπως αταίριαστο με τις αριστοκρατικές καταβολές της.
Από τα χρόνια του Όθωνα ακόμα, εδώ εγκαταστάθηκαν Βαυαροί αξιωματούχοι, πιστεύοντας βέβαια τότε πως θα βρίσκονται πλάι στο παλάτι. Αλλά κι όταν προκρίθηκε τελικά ο λόφος της Μπουμπουνίστρας για την εγκατάσταση του παλατιού, η ευρύτερη περιοχή της Βάθιας εξελίχθηκε σε προάστιο της Αθήνας, προσφιλή τόπο κατοικίας αριστοκρατών.
Η ιστορία της πλατείας Βάθης είναι εντυπωσιακή, με πολλές εκδοχές ονοματοθεσίας και μια πλούσια πολιτιστική κληρονομιά που συνεχίζει να εμπνέει τους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης.
Η περιοχή έχει εξελιχθεί σε έναν χώρο όπου η σύγχρονη ζωή συναντά την παράδοση, και όπου οι πολίτες βιώνουν τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες της αστικής ζωής στην Αθήνα.
Μετά τις περιπέτειες του πολέμου και του εμφυλίου, η Βάθια έχει μπει σε οικοδομικό οργασμό και η αστικοποίηση της Αθήνας έχει ήδη αρχίσει να αλλάζει τη φυσιογνωμία της περιοχής.
Η πλατεία Βάθης δικαιώνει το επίσημο όνομά της, συμβολίζοντας την ελευθερία και την ανεξαρτησία, ενώ οι ποικιλόμορφες ιστορίες των κατοίκων της συνεχίζουν να γράφουν νέα κεφάλαια στην ιστορία της.
ΠΗΓΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ
– ΑΘΗΝΑ, Ιχνηλατώντας την πόλη με οδηγό την ιστορία και τη λογοτεχνία, Θ. Γιοχάλα – Τ. Καφετζάκη (Εκδ. ΕΣΤΙΑ, Αθήνα 2021)
– 37 ιστορίες αθηναϊκών πολυκατοικιών, Θ. Μαλούτας – Ν. Μυωφά – Δ. Μπαλαμπανίδης – Ι. Δημητράκου (Εκδ. Ίδρυμα Ωνάση, Αθήνα 2024)
– Ιστορία των Αθηνών (1400-1800), Θ. Φιλαδελφεύς (Εκδ. Μπεκ και Μπαρτ / Κ. Ελευθερουδάκης, Αθήνα 1902)
– Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.)
– ΑΝΕΟ – Αρχείο Διατηρητέων Κτηρίων
– Ιστορία των Αθηναίων, Δ. Γέροντα (Εκδ. ΠΑΛΜΟΣ, Αθήνα 1995)
– Οι Συνοικίες των Αθηνών, Ελ. Σκιαδάς (Εκδ. ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ, Αθήνα 2018)
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
