Αναλύουμε τις επιπτώσεις της πανδημίας και τις στρατηγικές διαφορετικών χωρών στην καταπολέμηση του Covid-19. Τον Μάρτιο του 2020, δισεκατομμύρια άνθρωποι βρέθηκαν ξαφνικά σε καραντίνα, βλέποντας τις ζωές τους να συρρικνώνονται απότομα στους τέσσερις τοίχους και τις οθόνες υπολογιστών λόγω του κορονοϊού. Οι ηγέτες των χωρών απευθύνθηκαν στους πολίτες μέσω τηλεοράσεως, ζητώντας τους να παραμείνουν στα σπίτια τους, εξαιρουμένων των απαραίτητων εφοδίων και της καθημερινής άσκησης. Ήταν μια ύστατη προσπάθεια να περιοριστεί η εξάπλωση ενός ιού που είχε ήδη προκαλέσει χιλιάδες θανάτους σε παγκόσμια κλίμακα.
Ο περιορισμός της κίνησης των πολιτών ξεκίνησε στην Κίνα, όπου εντοπίστηκε ο Covid-19, και γρήγορα επεκτάθηκε και σε άλλες χώρες, μετά την κήρυξη πανδημίας από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) στις 11 Μαρτίου 2020. Ωστόσο, ορισμένες χώρες, όπως η Σουηδία και η Ταϊβάν, επέλεξαν μια εναλλακτική προσέγγιση, αποφεύγοντας αυστηρούς περιορισμούς και επιλέγοντας άλλα μέτρα, όπως οι δοκιμές και οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί.
Πέντε χρόνια αργότερα, η ερώτηση παραμένει: θα μπορούσε η εφαρμογή αυστηρής καραντίνας να έχει σώσει περισσότερες ζωές; Οι επιστήμονες εργάζονται για να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα, συγκρίνοντας την υπερβολική θνησιμότητα μεταξύ χωρών που εφάρμοσαν διαφορετικές στρατηγικές κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Μια πρόσφατη μελέτη εξετάζει την κατάσταση στη Σουηδία, τη Νορβηγία, τη Δανία και τη Φινλανδία, αποκαλύπτοντας ενδιαφέροντα αποτελέσματα για την αποτελεσματικότητα των μέτρων.
Η Nele Brusselaers, Σουηδή επιδημιολόγος, δήλωσε ότι η στρατηγική της Σουηδίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας έχει δεχθεί κριτική. Επιστήμονες τονίζουν την αναγκαιότητα των καραντινών στην αρχή της πανδημίας, πριν από τη διάθεση εμβολίων, για τη μείωση της πίεσης στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης.
Οι χώρες που επέλεξαν ήπια μέτρα, όπως η Ισλανδία και η Νέα Ζηλανδία, απέφυγαν τις σοβαρές συνέπειες των αυστηρών lockdowns και κατάφεραν να διατηρήσουν χαμηλά ποσοστά θνησιμότητας.
Αμέτρητες μελέτες καταδεικνύουν τις αρνητικές επιπτώσεις της κοινωνικής απομόνωσης κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ενώ πολλές χώρες βίωσαν επιπλοκές στην υγειονομική τους περίθαλψη και στην εκπαίδευση των παιδιών. Η εμπειρία των lockdowns και οι οικονομικές συνέπειές τους αναδεικνύουν τις προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν τα κράτη στην αναχαίτιση μελλοντικών επιδημιών.
Πηγή περιεχομένου: in.gr