Ανάλυση της ήττας της εθνικής ομάδας και οι προκλήσεις για το μέλλον στο ποδόσφαιρο. Ας ξεκινήσουμε με το αποτέλεσμα: είναι προφανές ότι ως λαός δεν μπορούμε να διαχειριστούμε συνθήκες υπερβολικού ενθουσιασμού. Αυτό σημαίνει, ότι οι ενθουσιώδεις εκδηλώσεις των φιλάθλων, το κατάμεστο γήπεδο και η σιγουριά ότι θα νικήσουμε, χρειάζονται μια προσγείωση στην πραγματικότητα. Η προσοχή πρέπει να στραφεί στην πραγματικότητα και όχι σε φαντασιώσεις.
Όσον αφορά τις επιλογές του Γιοβάνοβιτς για την αρχική ενδεκάδα, η προτίμηση του κόσμου ήταν διαφορετική. Το χειροκρότημα το βράδυ της Πέμπτης στο Νέο Φάληρο ανήκε κυρίως στους Βαγγέλη Παυλίδη και Χρήστο Μουζακίτη, που διακρίνονται στις ομάδες τους. Ο προπονητής, αν και συμπαθής, φάνηκε να κάνει βήματα που δεν οδήγησαν σε θετικό αποτέλεσμα, επιλέγοντας να συνδυάσει την εμπειρία με τη νεότητα, χωρίς την επιτυχία που επιθυμούσε.
Η εθνική ομάδα εμφανίστηκε ακίνδυνη στο πρώτο ημίχρονο, αδυνατώντας να διασπάσει την οργανωμένη άμυνα της Σκωτίας. Η αλλαγή του Καρέτσα, ο οποίος έκανε εντυπωσιακή είσοδο, δεν αρκούσε για την ισοφάριση. Ο Γιοβάνοβιτς, ποντάροντας σε επιθετικογενείς παίκτες, δεν κατάφερε να φέρει το πολυπόθητο γκολ. Η αρχική στρατηγική δεν απέδωσε καρπούς και η εθνική δεν φαίνεται να αντέχει ένα παιχνίδι με το στυλ των Σκωτσέζων.
Το ερώτημα τώρα είναι ποια θα είναι η συνέχεια. Αν και υπάρχουν δυνατότητες για θετικά αποτελέσματα στο επόμενο παιχνίδι, το κύριο μέλημα πρέπει να είναι η συνολική εικόνα και το σχέδιο για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρχει σαφές πλάνο και ποδοσφαιριστές που γνωρίζουν τους ρόλους και τις ευθύνες τους.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
