Η κοινωνική Ευρώπη χρειάζεται νέα στρατηγική και υποστήριξη εν μέσω κρίσης και πολέμου. Η τρέχουσα σύγκρουση μπορεί ενδεχομένως να αποδειχθεί επωφελής για την κοινωνική Ευρώπη, σύμφωνα με τον πολιτικό φιλόσοφο και οικονομολόγο Philippe van Parijs, ο οποίος αναλύει την κατάσταση σε άρθρο του στην Social Europe. Όπως επισημαίνει, ένα ενδιαφέρον επιχείρημα που υποστηρίζει αυτή την αισιόδοξη προοπτική βρίσκεται στο έργο Uniting States του Joseph Parent, το οποίο εξετάζει πέντε ιστορικά παραδείγματα: τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ελβετική Συνομοσπονδία, τη Γκραν Κολομβία του Μπολίβαρ, τη σκανδιναβική ομοσπονδία του 19ου αιώνα και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο Parent αναγνωρίζει ότι η καταπολέμηση ενός κοινού εχθρού χωρίς την προστασία μιας μεγαλύτερης δύναμης είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία σταθερών ομοσπονδιών. Αυτό που εγείρει ερωτήματα για την Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα είναι το κατά πόσο μπορεί να ενωθεί αποτελεσματικά έναντι της εξωτερικής απειλής από τη Ρωσία. Ο Parent έχει προειδοποιήσει ότι η αμερικανική στρατηγική ασφάλειας μπορεί να αποδυναμώσει την ευρωπαϊκή ενοποίηση, αφού η ευρωπαϊκή ενότητα απαιτεί ενεργοποίηση και όχι απλή επιβίωση κάτω από ξένη προστασία.
Αν και η ιδέα ότι ο πόλεμος μπορεί να είναι ευεργετικός για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μπορεί να φαίνεται ριζοσπαστική, η ιστορία δείχνει ότι οι κρίσεις συχνά ενδυναμώνουν τις κοινωνικές και πολιτικές δομές. Η τρέχουσα πολεμική κατάσταση επιβάλλει επείγουσα ανάγκη για στήριξη της κοινωνικής Ευρώπης, καθώς οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προτεραιοποιούν στρατιωτικές δαπάνες εις βάρος των κοινωνικών προϋπολογισμών.
Πράγματι, η κοινωνική Ευρώπη, που παλαιότερα ήταν η βάση της ευημερίας στην περιοχή, βρίσκεται σε κρίση. Η ανάγκη για μια νέα, δυναμική προσέγγιση προς την κοινωνική πολιτική είναι πιο επιτακτική από ποτέ, με σκοπό να αναχαιτιστούν οι επιπτώσεις του πολέμου και να διασφαλιστεί η κοινωνική προστασία για όλους τους πολίτες.
Η Ευρώπη καλείται να προετοιμαστεί όχι μόνο να αντιμετωπίσει τις κοινωνικές προκλήσεις, αλλά και να αναγνωρίσει τη σημασία της συνεργασίας και της αλληλεγγύης σε καιρούς κρίσης. Οι χώρες πρέπει να υποδεχτούν τους νέους μετανάστες και να τους προσφέρουν ίσα δικαιώματα και πρόσβαση σε κοινωνικές υπηρεσίες, ενώ οι γλωσσικές πολιτικές είναι κρίσιμες για την ενσωμάτωσή τους στην κοινωνία.
Η στήριξη της κοινωνικής Ευρώπης σήμερα προϋποθέτει έναν ενεργό ρόλο στο να εμποδιστεί η στρατιωτική σπατάλη και να επενδυθούν οι πόροι σε κοινωνικές υποδομές που θα διασφαλίσουν τη μακροχρόνια ευημερία και συνοχή των ευρωπαϊκών κοινωνιών.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
