Εξετάζουμε τη φαινόμενη επαναστατική ταξική αυτοάμυνα και τις συνέπειές της στη σύγχρονη κοινωνία. Καιρό είχε να ακουστεί η φωνή τους. Σήμερα, μέσα από το μίσος που έχει διεισδύσει στην κοινωνία και τη σταδιακή διάβρωση των δημοκρατικών θεσμών, οι σκοτεινοί πρωταγωνιστές της θρασυδειλίας επανέρχονται στο προσκήνιο. Αυτοαποκαλούνται Επαναστατική Ταξική Αυτοάμυνα, ένα ευφάνταστο όνομα που προσπαθεί να διαφέρει από προηγούμενα κλισέ. Είναι η νέα συνθήκη των αγωνιστών που κρύβονται πίσω από το προσωπείο της τρομοκρατίας. Η τοποθέτηση εκρηκτικών και η συγγραφή προκηρύξεων με αριστερίστικο ύφος συνιστούν έναν πολιτικά ξεπερασμένο και ρηχό λόγο. Δυστυχώς, μετά από τόσα χρόνια, αυτοί είναι οι λεγόμενοι κοινωνικοί μας επαναστάτες;
Η πρόταση να τους αποκαλέσουμε Αναχρονιστικούς Τοξικούς Αυτόχειρες φαίνεται να αποτυπώνει την εξωρεαλιστική τους παρουσία. Βρίσκονται εκτός χρόνου, δηλητηριάζοντας ένα ήδη άρρωστο πολιτικό κλίμα και περιθωριοποιώντας τις αξίες που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν. Οι τρομοκρατικές τους ενέργειες ποιον στόχο εξυπηρετούν;
Είναι οι ίδιοι εχθροί του οργανωμένου κρατικού συστήματος ή απλά αναρχικοί; Η ασυμφωνία της αριστερίστικης ρητορικής τους με τις κρατικοπαρεμβατικές λογικές υποδηλώνει μια διαταραχή στην ταυτότητά τους, ενώ θα έπρεπε να εναρμονίζονται με τις αρχές του αναρχοκαπιταλισμού που απορρίπτει τις τρομοκρατικές μεθόδους. Αν προσβλέπουν σε μια ιδεατή κοινωνία χωρίς κράτος, τότε κινδυνεύουν να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον επικράτησης των ισχυρότερων, όπου η βία του ισχυρού θα είναι ο μόνος νόμος.
Στο τέλος, αυτή η επαναστατική ιδέα φαίνεται να δημιουργεί μόνο τρύπες στο νερό για την κοινωνία. Η ρηχότητα και η έλλειψη βάθους στη σκέψη τους δείχνουν τη συνεχιζόμενη παρακμή μας.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
