Αλέκος Παναγούλης, αγωνιστής κατά της Χούντας, πέθανε το 1976 υπό ύποπτες συνθήκες, προκαλώντας σοκ. Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976, όταν ο αγωνιστής κατά της Χούντας των Συνταγματαρχών και μετέπειτα πολιτικός, Αλέκος Παναγούλης, απεβίωσε σε ηλικία 36 ετών. Κατά τη διάρκεια έρευνας για τα πεπραγμένα της Δικτατορίας που είχε καταρρεύσει το 1974, το τροχαίο δυστύχημα που σημειώθηκε υπό ύποπτες συνθήκες, έχει δημιουργήσει ερωτηματικά. Το αυτοκίνητο που οδηγούσε εξετράπη από την πορεία του και προσέκρουσε με σφοδρότητα σε υπόγειο κατάστημα στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης.
Το γεγονός αυτό, το οποίο συντάραξε την κοινή γνώμη, αναδείχθηκε από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ στις 4 Μαΐου 1976: Η απώλεια του Αλέκου Παναγούλη, ο οποίος ετοιμαζόταν να προβεί σε πολιτικές αποκαλύψεις, εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με τις συνθήκες του θανάτου του. Η χρονική σύμπτωση της απεργίας της Πρωτομαγιάς, που άφησε την κοινή γνώμη χωρίς ενημέρωση, ενίσχυσε την αναστάτωση.
Οι Ιταλοί εμπειρογνώμονες δεν πείθονται ότι πρόκειται για τυχαίο γεγονός. Ο βουλευτής Γ. Ράλλης, στη Βουλή, υπογράμμισε την ανάγκη διερεύνησης του συμβάντος. Ωστόσο, η έρευνα δεν κατέληξε σε σαφή συμπεράσματα σχετικά με την αιτία του θανάτου του Παναγούλη, ενώ υπάρχουν ισχυρές υπόνοιες ότι ο θάνατός του μπορεί να συνδέεται με ενέργειες που τον ήθελαν νεκρό.
Ο Παύλος Μπακογιάννης στο ίδιο φύλλο του ΒΗΜΑΤΟΣ, σημείωσε: Ο θάνατος του Αλέκου Παναγούλη έχει προκαλέσει θλίψη και αναστάτωση στους Έλληνες, λόγω της σημασίας που είχε για την αντίσταση κατά της Χούντας. Πολλοί υποστηρίζουν ότι δεν επρόκειτο για ατύχημα, γεγονός που περιπλέκει ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
Ο Βασίλης Βασιλικός, στα ΝΕΑ το 1997, περιγράφει πώς η Πρωτομαγιά συνδέθηκε για τον ίδιο με τον θάνατο του Παναγούλη, και την αδυναμία του να πιστέψει ότι πέθανε σε ένα ατύχημα, αντί να είναι θύμα μιας δολοφονίας. Η κοινωνία δεν αποδέχεται εύκολα την αδικία του θανάτου, και ειδικά όταν αφορά έναν άνθρωπο που υπηρέτησε το ιδανικό της ελευθερίας.
Η ιστορία του Αλέκου Παναγούλη παραμένει ένα σύμβολο αντίστασης και μια υπενθύμιση της ανάγκης για συνεχή αγώνα για τη δημοκρατία. Η μνήμη του αναβιώνει μέσα από συζητήσεις, άρθρα και εκδηλώσεις που τιμούν τον αγώνα του.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
