Η μελέτη της NASA αποκαλύπτει τις αιτίες που κάνουν την αθέατη πλευρά της Σελήνης τόσο διαφορετική από την ορατή. Η Σελήνη, όπως η ρωμαϊκή θεότητα Ιανός, διαθέτει δύο όψεις: η πλευρά που είναι πάντα στραμμένη προς τη Γη καλύπτεται από εκτενείς πεδιάδες στερεοποιημένης λάβας, ενώ το ανάγλυφο της αθέατης πλευράς χαρακτηρίζεται από βραχώδεις και τραχιές επιφάνειες. Η NASA, μέσω μιας διαστημικής αποστολής που χαρτογράφησε τη βαρύτητα της Σελήνης, συγκέντρωσε νέα στοιχεία για τις διαφοροποιήσεις των δύο πλευρών. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτή η ανομοιογένεια οφείλεται στην ασύμμετρη δομή του υποκείμενου μανδύα, που ενδεχομένως είναι αποτέλεσμα ηφαιστειακών εκρήξεων που έλαβαν χώρα στην ορατή πλευρά πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.
Τα δεδομένα προήλθαν από τους δίδυμους δορυφόρους της αποστολής Grail, οι οποίοι χαρτογράφησαν το βαρυτικό πεδίο της Σελήνης από το 2011 έως το 2012. Η βαρύτητα δεν είναι σταθερή σε όλη την επιφάνεια της Σελήνης, αλλά κυμαίνεται ανάλογα με την πυκνότητα των υποκείμενων πετρωμάτων, γεγονός που συμβαίνει και στη Γη. Η σεληνιακή επιφάνεια και το εσωτερικό της υφίστανται παλιρροϊκές παραμορφώσεις λόγω της βαρυτικής έλξης της Γης, καθώς η Σελήνη κινείται σε μια ελλειπτική τροχιά, προκαλώντας διαρκείς αυξομειώσεις στην απόσταση των δύο σωμάτων.
Η μελέτη αυτή, όπως ανέφερε ο Ράιαν Παρκ από το Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA, δείχνει ότι «το εσωτερικό της Σελήνης δεν είναι ομοιόμορφο: η πλευρά που κοιτάζει προς τη Γη είναι θερμότερη και πιο γεωλογικά ενεργή». Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι ο μανδύας της ορατής πλευράς είναι 100-200 βαθμούς Κελσίου θερμότερος από τον μανδύα της αθέατης πλευράς, υποδηλώνοντας ότι περιέχει περισσότερα ραδιενεργά ισότοπα που εκπέμπουν θερμότητα.
Αυτά τα ισότοπα πιθανώς συγκεντρώθηκαν στην ορατή πλευρά από ηφαιστειακές εκρήξεις πριν από 3-4 δισεκατομμύρια χρόνια, προσθέτοντας μια σημαντική διάσταση στη γνώση μας για τη Σελήνη. Η θερμότητα από τα ισότοπα ενδυναμώνει την παραμόρφωση του μανδύα στην ορατή πλευρά, ενισχύοντας την επίδραση των παλιρροϊκών δυνάμεων.
Σε παράλληλη έρευνα, η ομάδα του Παρκ εξέτασε την εσωτερική δομή της Εστίας, του μεγαλύτερου σώματος στη Ζώνη των Αστεροειδών, χρησιμοποιώντας δεδομένα από διαπλανητικό ραντάρ και την αποστολή Dawn της NASA για να κατανοήσει την ταλάντωσή της κατά την περιστροφή.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
