Παρότι δεν υπάρχουν αποδείξεις πως ο Βλαντ Γ΄ έζησε ή πέρασε έστω και μια νύχτα στο Μπραν, η σύνδεσή του με τον Δράκουλα είναι σχεδόν αυτόματη.
Σαν σήμερα (26 Μαΐου 1897), πριν από 128 χρόνια, εκδόθηκε ένα από τα πιο εμβληματικά λογοτεχνικά έργα της ιστορίας: ο «Δράκουλας» του Μπραμ Στόκερ. Το μυθιστόρημα βασίστηκε στον θρύλο του Κόμη Δράκουλα, ταυτισμένο ιστορικά με τον Βλαντ Γ΄, γνωστό και ως Βλαντ ο Παλουκωτής.
Η υπόθεση του «Δράκουλα« του Μπραμ Στόκερ εκτυλίσσεται μέσα από μια σειρά επιστολών, ημερολογίων και τηλεγραφημάτων, ακολουθώντας τον νεαρό Άγγλο δικηγόρο Τζόναθαν Χάρκερ, ο οποίος ταξιδεύει στην Τρανσυλβανία για να βοηθήσει τον μυστηριώδη Κόμη Δράκουλα με μια αγορά ακινήτου στο Λονδίνο.
Όταν όμως φτάνει στο απόμακρο κάστρο του Κόμη, συνειδητοποιεί πως είναι κρατούμενος ενός πλάσματος με υπερφυσικές δυνάμεις και διψασμένου για αίμα. Ο Δράκουλας φτάνει τελικά στην Αγγλία, σκορπίζοντας τον τρόμο και αφήνοντας πίσω του μια σειρά από θύματα. Μια ομάδα ανθρώπων, με επικεφαλής τον καθηγητή Βαν Χέλσινγκ, αναλαμβάνει να τον σταματήσει, δίνοντας έναν αγώνα ενάντια στο σκοτάδι και στην ίδια τη φύση του κακού.
Το έργο εξερευνά βαθύτερα θέματα όπως ο φόβος του αγνώστου, η σύγκρουση ανάμεσα στη λογική και το υπερφυσικό, αλλά και οι κοινωνικές αγωνίες της βικτωριανής εποχής.
Αν δεν υπήρχε το μυθιστόρημα του Στόκερ, το Κάστρο Μπραν –στην καρδιά μιας μικρής ρουμανικής κωμόπολης 5.000 κατοίκων, 186 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Βουκουρεστίου– πιθανότατα θα είχε παραμείνει στην αφάνεια, ένα ακόμα μεσαιωνικό οχυρό ανάμεσα σε δεκάδες άλλα της Ρουμανίας. Αντί γι’ αυτό, σήμερα αποτελεί την «κορωνίδα» του ρουμανικού τουρισμού, χάρη στο τρομακτικά γοητευτικό αφήγημα που συνδέει την αρχιτεκτονική του με τη μυθολογία των βρικολάκων.
Παρότι δεν υπάρχουν αποδείξεις πως ο Βλαντ Γ΄ έζησε ή πέρασε έστω και μια νύχτα στο Μπραν, η σύνδεσή του με τον Δράκουλα είναι σχεδόν αυτόματη. Η περιγραφή του κάστρου στο μυθιστόρημα –«ένα πελώριο φρούριο με πυργίσκους, χτισμένο στην άκρη ενός επικίνδυνου γκρεμού»– ταυτίζεται σχεδόν απόλυτα με το πραγματικό οικοδόμημα. Κι όλα αυτά, ενώ ο ίδιος ο Στόκερ δεν επισκέφθηκε ποτέ την Τρανσυλβανία.
Το κάστρο χτίστηκε τον 14ο αιώνα από Σάξονες αποίκους της περιοχής του Μπρασόβ, με σκοπό να ελέγχει τη δίοδο ανάμεσα στην Τρανσυλβανία και τη Βλαχία. Η στρατηγική του τοποθεσία, στην είσοδο του περάσματος Ρουτσάρ-Μπραν, σε συνδυασμό με την εντυπωσιακή αρχιτεκτονική του, ενίσχυσαν τον θρύλο.
Το 1920, το κάστρο εντάχθηκε στις βασιλικές ιδιοκτησίες του Βασιλείου της Ρουμανίας, αποτελώντας αγαπημένη κατοικία και προσωπικό καταφύγιο της βασίλισσας Μαίρης. Αργότερα, η πριγκίπισσα Ιλιάνα το κληρονόμησε και κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το μετέτρεψε σε νοσοκομείο. Μετά την εκδίωξη της βασιλικής οικογένειας το 1948, το κομμουνιστικό καθεστώς κατέλαβε την ιδιοκτησία του.
Σήμερα, το Κάστρο Μπραν –ή «του Δράκουλα» όπως έχει επικρατήσει– αποτελεί το δημοφιλέστερο τουριστικό αξιοθέατο της Ρουμανίας, προσελκύοντας χιλιάδες επισκέπτες καθημερινά. Ο σκοτεινός μύθος που το συνδέει με τους βρικόλακες και την ιστορία του Βλαντ ενισχύει τη φήμη του. Είναι όμως τόσο εντυπωσιακό όσο φαντάζεται κανείς;
Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας στη Ρουμανία για τις προεδρικές εκλογές, είχαμε την ευκαιρία να το επισκεφτούμε. Παρότι οι προσδοκίες μας ήταν συγκρατημένες –βάσει των σχολίων ντόπιων και τουριστών– η εμπειρία δεν ήταν τελείως απογοητευτική.
Πρόκειται για ένα οικοδόμημα γοτθικού χαρακτήρα, χτισμένο πάνω σε βράχο, με απότομες πλαγιές γύρω του και κόκκινες στέγες που ξεπροβάλλουν ανάμεσα στους πύργους. Το εσωτερικό του είναι λιτό, αλλά επιβλητικό: ξύλινα πατώματα, σκαλιστά έπιπλα, στενά δωμάτια με χαμηλές οροφές και ελικοειδείς σκάλες που οδηγούν από τον έναν όροφο στον άλλο. Διαθέτει 57 δωμάτια, ορισμένα εκ των οποίων διαθέτουν μυστικά περάσματα, που άλλοτε χρησίμευαν για διαφυγή ή παρακολούθηση.
Στους χώρους του εκτίθενται συλλογές επίπλων, όπλων και πανοπλιών από τον 14ο έως τον 19ο αιώνα, καθώς και προσωπικά αντικείμενα της βασίλισσας Μαίρης. Στον τέταρτο όροφο, με τη βοήθεια σύγχρονης τεχνολογίας, παρουσιάζονται τα «πλάσματα της νύχτας», βασισμένα σε τοπικούς μύθους και δοξασίες – ορισμένοι από τους οποίους ενέπνευσαν τον Στόκερ για τη δημιουργία του Δράκουλα.
Η μικρή κοινότητα που ζει γύρω από το κάστρο ζει –κυριολεκτικά– από τον θρύλο: αναμνηστικά, φιγούρες του Δράκουλα, λιχουδιές με «μαύρη» θεματολογία και κάθε λογής προϊόντα μαρτυρούν την απόλυτη εμπορική εκμετάλλευση του μύθου.
Η διαδρομή μέσα στο κάστρο είναι προκαθορισμένη και, λόγω της μεγάλης προσέλευσης, υπήρχε συνεχής ουρά από την είσοδο μέχρι την έξοδο. Οι στενοί διάδρομοι και τα απότομα σκαλιά, σε συνδυασμό με τουρίστες που στέκονταν στη μέση για να φωτογραφηθούν, δημιουργούσαν συμφόρηση και ένταση. Δεν υπήρχε η άνεση να σταθεί κανείς ή να παρατηρήσει με την ησυχία του τα εκθέματα, κάτι που έκανε την εμπειρία λιγότερο απολαυστική και αρκετά κουραστική.
Φυσικά, η επίσκεψη στο Κάστρο Μπραν μπορεί να συνδυαστεί με μια εξόρμηση στη γραφική κωμόπολη του Μπρασόβ ή ακόμη και με μια στάση στο νεο-αναγεννησιακό Κάστρο Πέλες, που απέχουν λίγα χιλιόμετρα από το Βουκουρέστι και υπόσχονται μια μοναδική ξενάγηση.
