Η κλιματική κρίση διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες, με τις ευάλωτες ομάδες να πλήττονται περισσότερο από τις υψηλές θερμοκρασίες. Η κλιματική κρίση έχει αναδείξει μια νέα κοινωνική διάσταση στην εμπειρία της ζέστης, αποκαλύπτοντας ένα αυξανόμενο χάσμα μεταξύ των «δροσερών» και των «ψημένων», σύμφωνα με δημοσίευμα των New York Times. Οι δροσεροί είναι αυτοί που εργάζονται σε κλιματιζόμενους χώρους και μπορούν να απολαμβάνουν την πολυτέλεια της δροσιάς στο σπίτι τους, ενώ οι ψημένοι είναι οι εργαζόμενοι που αναγκάζονται να δουλεύουν κάτω από τον καυτό ήλιο. Η κατάσταση αυτή δημιουργεί σοβαρές ανισότητες που επηρεάζουν σχεδόν όλες τις χώρες, εντείνοντας τις ήδη υπάρχουσες κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις.
Οι μαρτυρίες εργαζομένων που υφίστανται τις συνέπειες της υπερθέρμανσης είναι συγκλονιστικές: Εργάτες που λιποθυμούν υπό το βάρος της ζέστης, οδηγοί που νοσηλεύονται με θερμοπληξία και αγρότες που παλεύουν με μόνιμες νεφρικές βλάβες, αποδεικνύουν την σφοδρή επίδραση της κλιματικής κρίσης. Στην Ελλάδα, μόνο μέσα σε ένα μήνα (27 Ιουνίου – 23 Ιουλίου), καταγράφηκαν 11 θάνατοι που σχετίζονται με τη θερμική καταπόνηση, καταδεικνύοντας την επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισης αυτού του ζητήματος.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι θάνατοι λόγω ζέστης έχουν διπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια, με τους Λατίνους εργάτες να αποτελούν το ένα τρίτο των θυμάτων. Οι αγρότες καταγράφουν τα υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας, ενώ οι χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι έχουν πέντε φορές περισσότερες πιθανότητες να υποστούν θερμικά τραύματα σε σχέση με τους καλύτερα αμειβόμενους.
Η κλιματική αλλαγή, κυρίως από την καύση ορυκτών καυσίμων, ευθύνεται για το 75% της υπερθέρμανσης που προκαλεί τα κύματα καύσωνα. Σύμφωνα με μελέτη του Imperial College στο Λονδίνο, οι 1.500 θάνατοι στην Ευρώπη αυτό το καλοκαίρι αποδόθηκαν άμεσα στην ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή.
Αν και κάποιες πολιτείες έχουν εφαρμόσει νόμους για την προστασία των εργαζομένων από τη ζέστη, η γενική πολιτική αδράνεια και οι εργοδοτικές αυθαιρεσίες συνεχίζουν να παραμένουν σοβαρά εμπόδια στην προσπάθεια αντιμετώπισης αυτής της κρίσης. Παρά τις πιέσεις της βιομηχανίας, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία (OSHA) προσπαθεί εδώ και χρόνια να θεσπίσει εθνικό κανονισμό για την προστασία των εργαζομένων.
Το κεντρικό μήνυμα είναι σαφές: οι πιο ευάλωτοι εργαζόμενοι είναι αυτοί που πληρώνουν το μεγαλύτερο τίμημα για την κλιματική κρίση. Η κατάσταση αυτή δεν είναι μόνο περιβαλλοντική αλλά και κοινωνική και ταξική, όπως καταλήγει το άρθρο των New York Times, με τον κίνδυνο να γίνουμε όλοι «ψημένοι» αν δεν αναληφθούν δράσεις.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
