Υπήρξε ίσως ο κορυφαίος κωμικός όλων των εποχών, αν και όταν έπαιξε δράμα, άφησε άφωνους κριτική και κοινό. Ο Πίτερ Σέλερς, που πέθανε πρόωρα, σε ηλικία μόλις 54 ετών, θα εκτοξεύσει τον θρύλο του καθώς 45 χρόνια από τότε, η κινηματογραφική βιομηχανία και το απαιτητικό κοινό αναζητούν ακόμη έναν ηθοποιό που να πλησιάζει το μοναδικό ταλέντο του. Θα χαρακτηριστεί δικαίως από τους κινηματογραφιστές «η μεγαλύτερη κωμική ιδιοφυΐα που έχει αναδείξει η Βρετανία από την εποχή του Τσάρλι Τσάπλιν», καθώς θα ξεφύγει από τη μεγάλη υποκριτική βρετανική σχολή, δημιουργώντας έναν ξεχωριστό χαρακτήρα εύπλαστο, πέρα από τις απαιτήσεις των σκηνοθετών.
Θα έπρεπε, όμως, να συναντήσει στην καλλιτεχνική του πορεία, μία άλλη ιδιοφυΐα της κωμωδίας, τον τεράστιο σκηνοθέτη Μπλέικ Έντουαρντς, για να κάνει τις σημαντικότερες επιτυχίες του, τις ανεπανάληπτες κωμωδίες «Ροζ Πάνθηρας», με τον εμβληματικό χαρακτήρα του Επιθεωρητή Κλουζό, αλλά και μία από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, «Το Πάρτι», όπου ο Σέλερς, υποδυόμενος έναν γκαφατζή Ινδό ηθοποιό, θα κάνει κομμάτια τον ορθολογισμό της καλής κοινωνίας και θα αναδείξει λυτρωτικά το παράλογο, το χάος της ζωής.
Όμως, ο Πίτερ Σέλερς, θα γυρίσει και άλλες πολλές εξαιρετικές ταινίες, βάζοντας τη δική του ερμηνευτική σφραγίδα, ακόμη και αν δεν ήταν πρωταγωνιστής. Ακόμη, στις κορυφαίες του στιγμές συγκαταλέγεται και το κύκνειο άσμα του, στο υπέροχο δράμα «Να Είσαι Εκεί Κύριε Τσανς», του αντισυμβατικού Χαλ Άσμπι, αποδεικνύοντας ότι μπορούσε να είναι κορυφαίος και ως δραματικός ηθοποιός.
Ο Πίτερ Σέλερς, που γεννήθηκε πριν από 100 χρόνια (8 Σεπτεμβρίου του 1925), πίσω από τις ξεκαρδιστικές ερμηνείες του, έκρυβε έναν δυστυχισμένο άνθρωπο, που πάλευε με τους δαίμονές του και την κατάθλιψη, τις εξαρτήσεις του με το ποτό και τα ναρκωτικά, ενώ άστατη, επιεικώς, ήταν και η ερωτική του ζωή.
Ο Ρίτσαρντ Χένρι Σέλερς, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, θα γεννηθεί το 1925 στο παραθαλάσσιο θέρετρο Σάουθσι του Πόρτσμουθ, από γονείς καλλιτέχνες, οι οποίοι συμμετείχαν στο βαριετέ, με αποτέλεσμα ο μικρός Πίτερ, όπως τον φώναζαν, να ασχοληθεί αρχικά με τη μουσική. Θα βρεθεί στη θεατρική σκηνή οχτώ μηνών, από τον φημισμένο ηθοποιό και τραγουδιστή της εποχής Ντικ Χέντερσον, ενώ η συνεχής μετακίνηση των γονιών του με τους θιάσους, θα αναστατώσουν καίρια τη ζωή του.
Ως νεαρός ήταν ντροπαλός και πολύ στενά συνδεδεμένος με τη μητέρα του, η οποία ήθελε για τον γιο της πολυτελή εκπαίδευση. Η στενή σχέση με τη μητέρα του ήταν «ανθυγιεινή για έναν νεαρό άνδρα», σύμφωνα με τον φίλο του Σπάικ Μίλιγκαν.
Έχοντας μπει στον χώρο του θεάματος από βρέφος, ο Σέλερς θα μάθει την υποκριτική, αν και είχε ανάμεικτα συναισθήματα για αυτήν. Ο πατέρας του αμφέβαλε για τις ικανότητές του, ενώ η μητέρα του τον ενθάρρυνε να γίνει ηθοποιός. Αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο, όπου υπηρέτησε στην RAF, θα μπει ξανά στο βαριετέ, ενώ από τις αρχές της δεκαετίας του ’50 θα αρχίσει και τις πρώτες του εμφανίσεις στον κινηματογράφο.
Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία θα έρθει γρήγορα, το 1955, με την έξοχη παρωδία εγκλήματος «Η Συμμορία των Πέντε», συμπρωταγωνιστώντας δίπλα στο ίνδαλμά του Άλεκ Γκίνες. Το 1959 θα πρωταγωνιστήσει σε τριπλό ρόλο στην κλασική αντιμιλιταριστική σάτιρα «Το Ποντίκι που Βρυχάται», με το στόρι να θέλει ένα μικρό ευρωπαϊκό βασίλειο να κηρύσσει τον πόλεμο στις ΗΠΑ.
Ο Πίτερ Σέλερς, το 1963 θα συμπρωταγωνιστήσει στην πρώτη ταινία με ήρωα τον Επιθεωρητή Κλουζό, «Ο Ροζ Πάνθηρ», κλέβοντας την παράσταση από τον πρωταγωνιστή Ντέιβιντ Νίβεν.
Την ίδια χρονιά θα παίξει δίπλα στην Σοφία Λόρεν στην αισθηματική κομεντί «Η Εκατομμυριούχος», δίνοντας αφορμή για τον τρελό, ανεκπλήρωτο έρωτά του προς την Ιταλίδα ντίβα.
Ο Πίτερ Σέλερς θα παντρευτεί τέσσερις φορές και θα αποκτήσει τρία παιδιά, ενώ θα φύγει από τη ζωή στις 24 Ιουλίου 1980 από καρδιακή προσβολή, αφήνοντας πίσω του έναν σημαντικό θρύλο στον κόσμο της κωμωδίας.
Ο Πίτερ Σέλερς, που επηρέασε τους Μόντι Πάιθον, πίστευε ότι «γίνομαι αστείος μόνο όταν δουλεύω», αποτυπώνοντας την προσωπικότητά του και την υπαρξιακή του αγωνία.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
