Όταν γίνεται λόγος για το τραύμα, πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι αυτό είναι κάτι αόριστο καθώς δυσκολεύονται να κατανοήσουν τη σημασία του.
Συνήθως μιλάμε για τα παιδικά τραύματα, αλλά και για το μετατραυματικό στρες που βιώνουμε μετά από εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις, είτε προσωπικές, όπως η κακοποίηση στην παιδική ηλικία, είτε συλλογικές, όπως για παράδειγμα ένας σεισμός ή ένας πόλεμος.
Το τραύμα μπορεί να είναι κάτι απροσδιόριστο στο μυαλό των περισσότερων από εμάς και συχνά αόρατο. Πολλοί δυσκολευόμαστε να το αναγνωρίσουμε ακόμα και όταν το κουβαλάμε για χρόνια και μας κάνει δυσλειτουργικούς στην καθημερινότητά μας.
«Δεν έχουμε όλοι τη δυνατότητα να αναγνωρίσουμε το τραύμα μας, τουλάχιστον όχι συνειδητά. Το ψυχικό τραύμα, από τη φύση του, είναι μια εμπειρία που υπερβαίνει την ικανότητα του εγκεφάλου να την επεξεργαστεί. Έτσι, το γεγονός δεν εγγράφεται ως αφήγηση, αλλά ως αίσθηση στο σώμα, στην αναπνοή, στους μύες, στα αντανακλαστικά.»
Όταν, λοιπόν, βιώνουμε άγχος, πανικό, θυμό, επιθετικότητα ή αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, στην πραγματικότητα δεν αντιδρούμε στο παρόν, αλλά σε παλιές εγγραφές φόβου, απόρριψης και εγκατάλειψης.
Η θεραπεία του τραύματος αρχίζει, επισημαίνουν οι ειδικοί, όταν δούμε τις αντιδράσεις μας όχι ως «ελαττώματα», αλλά ως μηνύματα ενός παλαιότερου εαυτού που ζητά κατανόηση.
«Ένας άνθρωπος που δεν έχει επουλώσει τις πληγές του συχνά δυσκολεύεται να συνδεθεί, να εμπιστευτεί, να αντέξει τη συναισθηματική εγγύτητα. Κι έτσι, χωρίς να το θέλει, αναπαράγει το ίδιο κλίμα ανασφάλειας που βίωσε.»
Σήμερα, η ψυχοθεραπεία, σε συνδυασμό με τη νευροεπιστήμη, αποδεικνύει ότι η επούλωση ενός τραύματος προκύπτει όχι μόνο από τη νοητική κατανόηση, αλλά και από τη σωματική επανεκπαίδευση. Όταν η ψυχή πληγώνεται, το σώμα υπο suffers, με αποτέλεσμα την αναζήτηση ανακούφισης μέσω εξωτερικών παραγόντων.
Αυτό απαιτεί ασφάλεια, σχέση και χρόνο. Οι κορυφαίοι επιστήμονες που συμμετείχαν στο Syros Healing Waves International Festival σημείωσαν ότι τα τραύματα του παρελθόντος δεν εξαφανίζονται με τον χρόνο, αλλά αναπαράγονται μέσα από τις σχέσεις μας.
Ο κορυφαίος ψυχίατρος Dr. Bessel van der Kolk τόνισε ότι οι τραυματικές εμπειρίες διαμορφώνουν τον εγκέφαλο, το σώμα και τις σχέσεις. Ανέλυσε πώς οι ψυχεδελικές ουσίες μπορούν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση του ψυχικού τραύματος, όταν χρησιμοποιούνται σε αυστηρά δομημένα θεραπευτικά πλαίσια.
«Η απόλαυση και η αισθητηριακή χαρά αποτελούν θεμελιώδεις μηχανισμούς επούλωσης και όχι επιφανειακές εμπειρίες.» ανέφερε ο Dr. van der Kolk, κάνοντας έκκληση να επανεξετάσουμε τη θεραπεία ως επανασύνδεση με την ικανότητα για χαρά και ευχαρίστηση.
Κάτω από κάθε τραύμα, υπάρχει πάντοτε μια αδάμαστη δύναμη ζωής. «Μέσα στην πιο βαθιά πληγή, κρύβεται πάντοτε η ίδια επιθυμία: να αγαπήσουμε, να μας αγαπήσουν, να μας δουν.»
Όσο υπάρχει αυτός ο άθικτος πυρήνας μέσα μας, υπάρχει πάντα ελπίδα.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
